محل تبلیغات شما

ثبت شرکت - ثبت برند - ثبت فوری شرکت




اشخاص حقیقی و حقوقی با خرید سهام شرکت ها، درصددند با خلاقیت و تلاش مدیران آن ، سود سرمایه گذاری خود را دریافت و عواید مالی آن را به موقع تحصیل کنند.
نقطه عطف امید به حصول نتایج سرمایه گذاری و زمان تحقق آن ، جلسه مجمع عمومی شرکت هاست. مجمع عمومی عالیترین رکن شرکت است که مهم ترین مرجع صلاحیتدار برای اتخاذ تصمیمات عمده نظیر افزایش یا کاهش سرمایه ، انتخاب مدیران و بازرسان شرکت ، تصویب صورت های مالی و حساب سود و زیان و . محسوب می شود. این مجمع ، مشتمل بر انواع زیر است :

الف- مجمع عمومی موسس
ب- مجمع عمومی فوق العاده
ج- مجمع عمومی عادی سالیانه
برخی سهام داران بر این باورند که مهم ترین مجمع ، مجمع عمومی فوق العاده است و اگر میزان مشارکت آنان در حدی باشد که کنترل تصمیم گیری در این مجمع را در اختیار داشته باشند کفایت می کند . در حالی که کلیه مجامع عمومی حسب مورد از اهمیت و جایگاه ویژه خود برخوردارند.
از آن جا که از تصمیمات بنیادی مجامع عمومی – که در حقوق مالی سهامداران و اشخاص حقیقی و حقوقی طرف معامله با شرکت های سهامی عام و خاص موثر می باشند – بایستی اشخاص ذینفع اطلاع حاصل نمایند ؛ این اقدام با ارسال صورت جلسات مجامع عمومی صاحبان سهام به مرجع ثبت شرکت ها ، از مجرای اداره ثبت شرکت ها و با تایید آن اداره به وسیله انتشار آگهی در رومه رسمی و رومه کثیرالانتشاری که هر گونه آگهی های شرکت در آن منتشر می شود به عمل می آید .
• چند سوال :
1) از تاریخ جلسه مجمع عمومی چند روز فرصت است تا سامانه ثبت شرکت ها را تکمیل و ثبت نهایی نماییم ؟
صورتجلسه حداکثر ظرف یک ماه از تاریخ تشکیل جلسه می بایست تحویل اداره مربوطه گردد.
نکته : عامل اصلی شناسایی و پذیرش صورت جلسه شما ، کد رهگیری صادر شده از سوی سامانه می باشد. لذا می بایست در بالای برگه صورت جلسه ، شماره رهگیری و بارکد صادر شده قید گردد. همچنین لازم است یک نسخه از رسید پذیرش شامل شماره و بارکد رهگیری را روی پاکت پیوست نمایید.
توجه داشته باشید ، چنانچه شماره ثبت و یا شناسه ملی شرکت شما با آنچه در پذیرش سامانه ای درج شده است متفاوت باشد و یا بیش از یک شناسه ملی به شرکت شما اختصاص داده شده باشد، امکان پذیرش صورتجلسه وجود ندارد. در چنین حالتی، قبل از انتخاب گزینه پذیرش نهایی صورتجلسه ، به واحد تعیین نام شناسه ملی مستقر در اداره تعیین نام ثبت شرکت ها مراجعه نمایید.
2) آیا می توان کپی صورت جلسه را به اداره ثبت شرکت ها ارسال نمود ؟
خیر، اصل صورت جلسه امضا شده توسط اعضا باید به اداره مذکور ارسال شود . لازم به ذکر است که حتی کپی برابر اصل صورتجلسه نیز پذیرفته نخواهد شد .
3) در چه مواردی ، نسخه ای از صورت جلسه مجمع باید جهت ثبت به مرجع ثبت شرکت ها ارسال گردد ؟
اگر تصمیمات مجمع متضمن یکی از موارد ذیل باشد، نیاز به ثبت دارد و بنابراین باید نسخه ای از آن برای ثبت به اداره فوق الذکر تسلیم شود :
- انتخاب مدیران اعم از اعضاء هیات مدیره و مدیرعامل
- انتخاب نماینده حقیقی شخص حقوقی که عضو هیات مدیره است.
- انتخاب بازرس یا بازرسان
- تصویب ترامه
- تغییر در سرمایه شرکت ( کاهش یا افزایش سرمایه )
- هر نوع تغییر در اساسنامه
- انحلال شرکت و نحوه تصفیه
بنابراین تصمیم گیری در امور داخلی شرکت منجمله مصوباتی در مورد خرید و فروش اموال منقول و غیرمنقول قابلیت ثبت ندارد و از سوی دیگر در صورت انصراف سهام داران از انحلال شرکت ، عدول از انحلال و تصمیم به ابقای شرکت نیز قابل ثبت نیست.
اگر سهام داران پس از تصمیم بر انحلال شرکت پشیمان شده و قصد احیای آن را داشته باشند چاره ای جز مراجعه به دادگاه و تقدیم دادخواست ابطال ثبت انحلال شرکت به طرفیت مدیر تصفیه شرکت را ندارند.
ناگفته نماند، چنانچه یکی از اعضای هیات رئیسه از امضای صورت جلسه امتناع ورزد صورت جلسه مزبور فاقد ارزش و غیرقابل ثبت خواهد بود. چون در قانون هیچ راه حلی برای این مشکل پیش بینی نشده ، لازم است مجدداَ نسبت به دعوت و برگزاری مجمع اقدام شود.
در صورت نیاز به کسب اطلاعات بیشتر، می توانید به مقالات ذیل مراجعه فرمایید :
- سامانه تنظیم هوشمند صورتجلسات فکر برتر
- راهنمای تنظیم صورتجلسه شرکت
- مدارک مورد نیاز جهت تنظیم صورتجلسات مجامع و هیئت مدیره در شرکت با مسئولیت محدود
- مدارک مورد نیاز جهت تنظیم صورتجلسات مجامع عمومی و هیئت مدیره در شرکت سهامی خاص
- نحوه تنظیم صورتجلسات در مجامع عمومی شرکت ( به همراه نمونه صورتجلسات )
- چارچوب کلی تنظیم صورتجلسات ارائه شده به مرجع ثبت شرکت ها

 

 

 

 
• شرکت تعاونی تهیه و توزیع
اشخاصی که جواز کسب از اتحادیه صنفی دارند و شغل آن ها تهیه کالا به منظور توزیع آن بین مشتریان و خریداران باشد با تجمع دراین گونه شرکت ها می توانند شرکت تعاونی مورد نظر خود را به وجود آورند.

• موضوعات شرکت تعاونی تهیه و توزیع می تواند موارد زیر باشد :
1- تهیه کالا به منظور توزیع آن بین اعضاء
2- تهیه وسایل و تدارک انواع خدمات وابسته کسب و یا شغل و ایجاد انبار و وسایل حمل و نقل
3- تهیه مواد اولیه مورد نیاز. (برای آن دسته از شرکت های تهیه و توزیع که کالاهای خریداری شده را تبدیل و بعد از انجام عملیاتی به مشتریان و خریداران به فروش می رسانند)
* بدیهی است موارد فوق جنبه انحصاری ندارد و با توجه به نیاز اعضای هر صنف در شرکت تعاونی قابل توسعه و درج در اساسنامه است.
• شرایط عضویت در شرکت تعاونی تهیه و توزیع به شرح ذیل می باشد :
1- دارنده جواز کسب از اتحادیه باشند
2- مستقیما مباشر واحد کسبی خود باشند
3- کسب و شغل دارنده جواز باید در ارتباط با خرید و فروش و تهیه کالا و توزیع آن بین خریداران و مشتریان باشد؛ مانند فروشندگان کیف و کفش، خواربارفروشان، مرغ فروشان، اغذیه فروشان و نظایر آنها.
* اعضای این گونه صنوف می توانند با تشکیل شرکت تعاونی مورد نظر خود و با پرداخت بهای یک سهم و به شرط مکفی بودن تجهیزات و امکانات به عضویت تعاونی درآیند.
• شرکت تعاونی صاحبان مشاغل آزاد
ماده 94 قانون شرکت های تعاونی، شرکت تعاونی صاحبان مشاغل آزاد را هم ردیف شرکت تعاونی تهیه و توزیع قرار داده و اهداف و مقاصد این نوع شرکت را همان اهداف و مقاصد شرکت های تعاونی تهیه و توزیع ذکر کرده است.
• صاحبان شغل آزاد چه کسانی هستند؟
مطابق بند 9 ماده 1 قانون شرکت های تعاونی صاحبان مشاغل آزاد کسانی هستند که بدون وسایل و یا با وسایل لازم، خدمت یا خدماتی را عرضه می دارند و بدین وسیله کسب درآمد می کنند. البته تعریفی که قانونگذار ازمشاغل آزاد» به دست می دهد کاملا مشخص نیست و نمی توان دقیقاً صاحبان مشاغل آزاد را تعیین نمود. صاحبان مشاغل اگر دارای محل کسب باشند و از اتحادیه صنفی مربوطه موفق به دریافت جواز کسب شوند شغل و پیشه ی » آنها مشخص و معین است از طرف دیگر وفق ماده 1 قانون نظام صنفی صاحب شغل آزاد فرد صنفی شناخته شده است. سرانجام وما صاحب شغل آزاد، طبق ذیل همان ماده، بایستی وسیله کسبی برای خود فراهم سازد. بنابراین، چنین استنباط می شود که چنانچه شخصی مبادرت به شغلی کند که دارای محل کسب ثابتی هم نباشد در ردیف صاحب شغل آزاد فردی صنفی شناخته شده است؛ مانند باربرها و بزازان دوره گرد و غیره. سوالی که مطرح می شود که چه شخص یا مرجعی می تواند و حق دارد بر شغل این گونه اشخاص برای تشکیل شرکت تعاونی صحه بگذارد و آن را تایید کند؟
جواب این است که ظاهراً در درجه اول مراجع دولتی، مراجع مالیاتی و شهرداری و در صورت عدم تأیید یا عدم توانایی آنها در تشخیص اینگونه اشخاص و سوابق کاری آنها باید برای تشکیل شرکت تعاونی به استشهادیه ساکنان حوزه عمل این گونه داوطلبان و کسب نظر از معتمدان و معتبران محله یا منطقه یا حوزه عمل شرکت اکتفا نمود.
• شرکت تعاونی صنایع کوچک و (صنعت)
صاحبان صنایع کوچک یا گروه صنعت، مانند تولید کنندگان صابون و یا چرم و شیشه و امثال آنها، که از وزارت صنایع و یا هرمرجع قانونی دیگر دارای پروانه تولید اند، می توانند با تشکیل و تأسیس شرکت تعاونی جهت تهیه مواد اولیه وغیره با یکد یگر همکاری کنند؛ بر این اساس ماده 93 قانون شرکت های تعاونی مقرر می دارد: شرکت تعاونی صنایع کوچک با عضویت صاحبان صنایع یک گروه از صنعت برای تمام یا قسمتی از مقاصد زیر تشکیل می شود :
1. تهیه مواد اولیه مورد نیاز
2. ایجاد آزمایشگاه مواد اولیه یا محصولات ساخته شده
3. تولید وسایل و ابزار مورد احتیاج مشتررک اعضاء
4. ایجاد گروه های تعمیراتی و نگاهداری
5. تحقیق و برنامه ریزی های مشترک
6. تهیه وسایل توزیع و انجام خدمات بازاریابی.
البته مقاصد و موضوعات فوق جنبه حصری ندارد و اعضاء با توجه به نیازهای شغلی و صنفی خود می توانند موارد دیگری را نیز در اساسنامه قید کنند از قبیل سرمایه گذاری در مؤسسات تولیدی با اعطای وام به اعضاء جهت رفع نیازمندی های حرفه ای آنان.
• فرق بین شرکت های تعاونی صنایع کوچک و شرکت های تعاونی صاحبان حرفه ها و صنایع دستی
فرق عمده ای که در بین این دو شرکت وجود دارد این است که در شرکت های نوع اول صاحبان صنعت (کوچک) که دارای پروانه تولید، صادره توسط وزارت دارایی و یا صنایع استان و یا وزارت صنایع هستند می توانند به عضویت تعاونی درآیند، در حالی که شرکت های تعاونی نوع دوم صاحبان حرفه ها که دارای جواز کسب از اتحادیه مربوطه اند و مالک محل کسب خود می باشند و واجد شرایط برای عضویت در شرکت تعاونی هستند می توانند در این نوع شرکت عضویت پیدا کنند.


موسسات غیر تجاری موسساتی هستند كه جهت مقاصد غیر تجاری مثل امور علمی ادبی یا امور خیریه و امثال آن تشكیل می شوند و تشكیل دهندگان آنها ممكن است قصد انتفاع داشته و یا نداشته باشند. تشكیل مزبور از تاریخ ثبت شخصیت حقوقی پیدا می كنند و می تواند عناوینی از قبیل انجمن بنگاه كانون و امثال آن را اتخاذ نمایند.
انواع مؤسسات غیر تجاری:
* موسساتی که مقصود از تشکیل آن‌ها جلب منافع و تقسیم آن بین اعضای خود نباشد، اینگونه موسسات اصطلاحا موسسات غیر انتفاعی نامیده می‌شود. کلیه فعالیت‌های اجتماعی از قبیل انجمن‌های اسلامی و تخصصی و علمی خاص و احزاب و دستجات ی و موسسات خیریه و صندوق‌های قرض الحسنه در قالب این‌گونه موسسات متصور می باشد و موسسین آن هنگامی که در خواست ثبت می‌نمایند توسط اداره ثبت شرکت‌ها، مراتب از اداره کل اطلاعات نیروی انتظامی استعلام می‌شود و پس از وصول پاسخ مثبت، نسبت به ثبت آن اقدام می‌شود.
*  موسساتی که مقصود از تشکیل آن ممکن است جلب منافع مادی و تقسیم منافع مزبور بین اعضای خود یا غیر باشد. اینگونه موسسات، موسسات غیر تجاری نامیده می‌شوند. بنابراین فعالیت‌هایی از قبیل آموزشگاه‌های علمی و فنی و کلاس‌های زبان و مدارس غیر انتفاعی و موسسات گاز رسانی یا ارائه خدمات شهری مانند نظافت و فضای سبز و موارد دیگر در زمینه‌های فوق در قالب موسسات غیرتجاری متصور هستند و موسسین باید پس از به ثبت رساندن موسسه نسبت به اخذ مجوز فعالیت اقدام کنند.
مدیران مؤسسات غیر تجاری اصولا اجازه انجام فعالیت‌های تجاری را ندارند.
مراحل ثبت موسسه:
۱-شروع کار
۲-انعقاد قرارداد
۳-ارجاع به کارشناس مربوطه
۴-وارد کردن اطلاعات در اکسل
۵-تماس با مشتری جهت معرفی
۶-دریافت مدارک از مشتری
۷-ثبت اطلاعات در سامانه ثبت
۸-پس از تاییدیه مشتری نهایی کردن ثبت و ذخیره کردن شماره پیگیری ثبت در word برای چک کردن مراحل ثبت
۹-چک کردن شماره پیگیری موردنظر بعد از ۴ ساعت از زمان ثبت که ممکن است ۲۴ الی ۴۸ ساعت به طول بینجامد که تایید
یا رد شود الف: در صورت رد نام : گرفتن نامهای جدید از مشتری و وارد کردن آن در سامانه ب: در
صورت تایید نام از اوراقهای ثبت شرکت دو نسخه پرینت گرفته و به ضمیمه اصل وکالت نامه و پوشه صورتی برای امضا تحویل مشتری داده میشود
۱۰-پست مدارک مورد نظر به سازمان ثبت : (اوراق امضا شده – اصل وکالت نامه وكیل )
چک کردن روزانه کار ثبتی از سامانه
۱۱-آگهی شدن کار ثبتی پس از یک الی ۳ روز
۱۲-ارائه یک نسخه از کار آگهی شده و درج نام وکیل روی برگه به حسابداری و تحویل مهر برجسته از طریق وکیل مربوطه از سازمان
۱۳- پایان کار
شرایط ثبت موسسه حقوقی : 
پروانه وکالت باید به طور مداوم تمدید گردد و
عدم سوء سابقه کیفری و محکومیت های قضایی
عدم انجام اموری مغایر با شئونات اسلامی
عدم وجود دفتر وکالت و اشتغال به وکالت موسسات دیگر
 


 

در بازاری که رقابت و نوآوری و کالاهای جدید حرف اول را در کسب سهم بیشتر بازار می زند، حفظ مالکیت ایده های جدید بسیار مهم است.

وقتی ایده ای قابل پیاه سازی و عرضه به بازار می باشد، اولین اقدام گرفتن مالکیت به نام خودتان می باشد. وقتی محصولی را تولید کرده اید که دارای نوآوری می باشد و با کالاهای موجود در بازار تفاوت و برتری محسوسی دارد می توانید از دولت درخواست حمایت و ثبت کنید.

یکی از خدمات ثبت  در کنار ثبت شرکت، ثبت اختراع و ثبت برند، فعالیت در زمینه ثبت طرح صنعتی می باشد که در این زمینه مشتریان نام آشنایی دارد.

با ثبت طرح صنعتی انحصار آن در اختیارتان قرار می گیرد و هیچ کدام از رقبایتان مجاز به کپی برداری و تولید محصول شما نخواهند بود البته به شرطی که اصول ثبتی در آن رعایت شده باشد.

در این نوع ثبت می توانید شکل ظاهری محصول و کالای طراحی شده و جدید خود را تحت انحصار خود قرار دهید که این امر باعث رغبت بیشتر مشتریان، افزایش سهم بازار و موفقیت بیشتر می شود.

 

مدارک مورد نیاز برای ثبت طرح صنعتی
شخص حقیقی

– کپی شناسنامه و کارت ملی مالک

– کپی شناسنامه و کارت ملی طراح

– نمونه کالا / عکس (از ۶ زاویه مختلف)

– آدرس و کد پستی

 

شخص حقوقی

– رومه تاسیس و تغییرات شرکت

– کپی شناسنامه و کارت ملی مالک و طراح

– نمونه کالا / عکس  (از ۶ زاویه مختلف)

– آدرس و کدپستی

 

مشخصات طرح برای تسریع روند ثبت

۱-سایز تصاویر حداکثر A4 باشد

۲- حتماً بصورت عمودی اسکن شود.

۳- در تصویر ارسالی حتماً طرح باید در یک زمینه ساده، به نحوی که قابل رویت باشد قرار گیرد.

۴- تصویر کالا وماً بصورت رنگی باشد و حداکثر حجم آن ۵۰۰KB باشد.

۵- تصویر مدارک ترجیحاً بصورت سیاه و سفید اسکن شده و حداکثر حجم آن ۲۵۰KB باشد.(ترجیحاً پشت و روی کارت ملی و کپی صفحه اول شناسنامه در یک تصویر باشد.)

۶- پسوند فایلهای اسکن شده برای ارسال jpg باشد.

 

مراحل ثبت طرح صنعتی چگونه است؟
الف- ثبت طرح صنعتی مستم تسلیم اظهارنامه به مرجع ثبت است بنابراین متقاضیان ثبت طرح صنعتی ابتدا بایستی فرم مخصوص مربوطه را تکمیل و به ثبت  تحویل نمایند.

 ب- اظهارنامه ثبت طرح صنعتی باید در فرم مخصوص اظهارنامه ثبت طرح صنعتی و به زبان فارسی تنظیم شده و پس از ذکر تاریخ، توسط متقاضی یا نماینده قانونی وی امضاء شود.

 تبصره – در صورتی که اسناد ضمیمه اظهارنامه و سایر اسناد مربوط، به زبان دیگری غیر از فارسی باشد، ارائه اصل مدارک مورد نیاز همراه با ترجمه عادی کامل آن‌ها اامی است، معذلک اگر ترجمه کامل این مدارک برای متقاضی میسر نباشد می‌تواند خلاصه آن‌ها را به فارسی ضمیمه نماید. مرجع ثبت در صورت وم می‌تواند در جریان بررسی اظهارنامه، ترجمه رسمی مدارک مذکور را مطالبه کند. چنانچه اصطلاحات فناوری و علمی به کار رفته در اسناد مذکور، معادل فارسی نداشته باشند، ذکر همان اصطلاحات کفایت می‌کند.

 بر اساس تجربیات ثبت  جهت تسریع و تسهیل در ثبت طرح صنعتی اگر طرح صنعتی دو بعدی باشد، می بایست پنج نمونه از شکل یا تصویر گرافیکی یا پنج نمونه از طرح ترسیم شده و اگر طرح صنعتی سه بعدی باشد، پنج نمونه از شکل یا تصویر گرافیکی یا پنج نمونه از طرح ترسیم شده از تمامی جوانب طرح به عنوان نمونه جهت مراحل ثبت طرح صنعتی به وکلای ثبت  تحویل گردد.

در طرح صنعتی سه بعدی، مرجع ثبت می‌تواند ماکتی از آن را به همراه اظهارنامه درخواست نماید. اندازه ماکتی که متقاضی از مدل طرح خود ارائه می‌دهد، باید حداکثر ۲۰×۲۰×۲۰ سانتی متر و وزن آن حداکثر ۲ کیلوگرم و از ماده‌ای بادوام و غیر فاسد شدنی باشد. شکل‌های گرافیکی و ترسیم شده باید حداکثر در ابعاد ۲۰×۱۰ سانتی متر بوده و قابل نصب بر چهار صفحه مقوا در قطع A4 و با جوهر مشکی باشد؛موسسه ثبتی و حقوقی  جهت سهولت امور شرایط ویژه را نیز در نظر دارد از جمله در صورت تمایل به تاخیر در انتشار آگهی ثبت طرح صنعتی و تعیین مدت آن، در صورت تمایل مبنی بر عدم ذکر اسم طراح درخواست کتبی خود را به وکلای ثبت  تحویل می نمایید



اختراع نتیجه فکر فرد یا افراد است که برای اولین بار فرآیند یا فرآورده ای خاص را ارائه می کند و مشکلی را در یک حرفه، فن ، فناوری ، صنعت و مانند آن حل می نماید .

اختراعی قابل ثبت است که حاوی ابتکار جدید و دارای کاربرد صنعتی باشد .ابتکار جدید عبارت است از آنچه که در فن یا صنعت قبلی وجود نداشته و برای دارنده مهارت عادی در فن مذکور معلوم و آشکار نباشد و از نظر صنعتی، اختراعی کاربردی محسوب می شود که در رشته ای از صنعت قابل ساخت یا استفاده باشد .منظور از صنعت، معنای گسترده آن است و شامل مواردی نظیر صنایع دستی، کشاورزی، ماهیگیری و خدمات نیز می شود.

مواردی که از حیطه ثبت اختراع خارج است را به اختصار: کشفیات و نظریه ها، روشهای تجاری یا درمانی بیماری، آنچه که قبلا پیش بینی شده باشد و آنچه که خلاف موازین شرعی و عمومی و اخلاقی باشد.

موسسه ثبتی و حقوقی  افتخار دارد که با محوریت امور ثبتی از جمله ثبت شرکت، خدمات ارزنده ای نیز به جامعه مبتکرین و مخترعین ارائه نموده و نقش خود را در راستای پیشرفت و توسعه میهن عزیزمان ایفا کند.و در سالهای خدمت بالغ بر ۱۰۰۰ ثبت اختراع را در پرونده سبقه و ثبتی خود داشته باشد.

روش های ثبت اختراع
روش اعلامی

ثبت اختراع به نحوه روش اعلامی بر اساس ادعای مخترع صورت می گیرد در این روش ادعای مخترع مقرون به صحت تلقی شده و به شرط عدم سابقه ثبت ادعای مخترع به ثبت می رسد ماده ٣٦ قانون ثبت علایم تجارتی و اختراعات مقرر می دارد كه: ورقه (سند) اختراع به هیچ وجه برای قابل استفاده بودن و یا جدید بودن و یا حقیقی بودن اختراع سندیت ندارد و همچنین ورقه اختراع مزبور به هیچ وجه دلالت بر این نمیكند كه تقاضا كننده یا موكل او مخترع واقعی می باشد و یا شرح اختراع یا نقشه های آن صحیح است و اشخاص ذینفع می توانند نسبت به موارد مزبور در محكمه ابتدایی تهران اقامه دعوی كرده و خلاف آنرا ثابت نمایند در پرونده سبقه و ثبتی خود داشته باشد.

با عنایت به ماده فوق الذكر روش ثبت اختراع در ایران روش اعلامی می باشد مخترع مدارك اختراع ادعایی خود را به ثبت  تحویل  می نماید و  وکلای ثبت  در ارتباط با اداره مالیكت صنعتی با بررسی ادعای مخترع در سوابق ثبتی خود به شرط اینكه اختراع مذكور قبلا بنام دیگری به ثبت نرسیده باشد اقدام به ثبت اختراع خواهد نمود و سند اختراع (ورقه) به نام مخترع را صادر خواهد كرد در این حالت اداره مالكیت صنعتی كه مسئولیت صدور ورقه (سند) اختراع را به عهده دارد مسئول صحت وسقم اختراع مخترع نمی باشد بلكه مخترع شخصا پاسخگو خواهد بود و اگر شخص یا اشخاصی ادعایی نسبت به اختراع ثبت شده دارند باید درمحاكم ذیصلاح قضایی مستقر در تهران با خوانده قرار دادن مخترع اقامه دعوی نمایند و نتیجه رسیدگی و صدور حكم قطعی بیانگر واقعیت امر خواهد بود.

روش تحقیقی

بعضی از كشورها با بهره جستن از وسایل و امكانات و آزمایشگاه های مختلف در زمینه های متفاوت نسبت به بررسی ماهوی اختراع مخترع اقدام می نمایند و آزمایشات مدت مدیدی بطول می انجامد تا ادعای مخترع در خصوص اختراعش مورد بررسی قرار گرفته و صحت یا سقم ادعایش مشخص شود.

در این نظام سعی می شود كه اختراع قبل از ثبت بطور محرمانه نگهداری و حق تقدمی برای ثبت جهت متقاضی منظور شود و اگر ادعای مخترع مقرون به صحت تشخیص داده شد نسبت به ثبت از تاریخ تقاضا و چنانچه ادعای مخترع صحت نداشته باشد نسبت به رد اختراع اقدام می گردد. در برخی از كشورها از هر دو روش استفاده می گردد مثلا در سوئیس در مورد اختراعاتی كه در زمینه ساعت و دارو انجام می گیرد روش تحقیقی ودر سایر زمینه ها با استفاده از روش اعلامی نسبت به ثبت اقدام می شود.

بهره جویی از روش اعلامی و تحقیقی هر كدام مزایا و معایبی دارد كه ذكر آن در حوصله این مقال نمی گنجد قدر مسلم قانونگذار هر گشور استفاده از یكی از دو روش فوق را متناسب با مقتضیات ومصلحتهای خاص خود بر می گزیند ومقررات خاص آن را برای همگان لازم الاتباع می شمارد.

مدارک مورد نیاز برای ثبت اختراع
شخص حقوقی

– کپی مدارک شناسایی مالک و مخترع

– کپی شناسنامه و کارت ملی مخترع

– کپی مدارک شناسایی (کارت ملی و شناسنامه)

– پر کردن فرم های مربوطه اختراع

– نقشه اختراع(در صورتیکه اختراع دستگاه یا کالا باشد)

– آدرس و کدپستی (مالک و مخترع)

– در صورتیکه اختراع شرکتی باشد رومه تأسیس و تغییرات مورد نیاز است.

– تأییدیه استعلامی (به درخواست اداره ثبت اختراع)

– نقشه اختراع(در صورتیکه اختراع دستگاه یا کالا باشد)

– در صورت وجود مشابهت دفاعیه انجام شود

شخص حقیقی

– کپی مدارک شناسایی مالک و مخترع

– کپی شناسنامه و کارت ملی مخترع

– کپی مدارک شناسایی (کارت ملی و شناسنامه)

– پر کردن فرم های مربوطه اختراع

– نقشه اختراع(در صورتیکه اختراع دستگاه یا کالا باشد)

– آدرس و کدپستی (مالک و مخترع)

– تأییدیه استعلامی (به درخواست اداره ثبت اختراع)

– نقشه اختراع(در صورتیکه اختراع دستگاه یا کالا باشد)

– در صورت وجود مشابهت دفاعیه انجام شود

همچنین مطابق با ماده ٣٧ قانون ثبت علایم تجارتی و اختراعات در صورتی كه:

الف: اختراع، اختراع جدید نباشد.

ب: وقتی كه ورقه (سند) اختراع جهت امور نقشه های مالی و اختراعات مخل انتظامات عمومی و فرمولها و ترتیبات دولتی صادر شده باشد.

ج: وقتی كه اختراع به طریقه علمی صرف بوده و قابلیت استفاده عملی صنعتی یا فلاحتی (كشاورزی) نداشته باشد.

د: وقتی كه پنج سال از صدور ورقه (سند) اختراع گذشته و بموقع استفاده عملی گذاشته نشده باشد هر ذینفعی می تواند به مراجع قضایی ذیصلاح در تهران رجوع و تقاضای صدور حكم دال بر بطلان ورقه اختراع صادر شده از اداره مالكیت صنعتی بنماید با توجه به مراتب مذكور روش ثبت اختراع در ایران بنحو اعلامی بوده و هر گونه ادعایی در محاكم قضایی مطرح و مورد رسیدگی قضایی قرار خواهد گرفت

مراحل ثبت اختراع چگونه است؟
در حقوق مرتبط با مالکیت صنعتی شرط استفاده از این دسته حقوق منوط به ثبت آن در مرجع متولی ثبت است و درصورتیکه اظهارنامه اختراع به مرجع ثبت تسلیم نشود حقوقی ایجاد نمی شود و ثبت اختراع مستم تسلیم اظهارنامه به مرجع ثبت است و درصورتیکه مخترع یا مالک اختراع قبل از تسلیم اظهارنامه و ثبت آن به نحوی از انحاء آنرا افشاء نماید اعم از اینکه اختراع مورد نظر را بصورت کتبی درقالب کتاب و مقاله و… منتشر نماید یا از طریق شفاهی، مصاحبه و شرکت درنمایشگاههای داخلی و بین المللی آنرا در معرض دید عمومی قرار دهد به منزله این است که با علم و اطلاع اقدام به افشاء آن در نزد عموم نموده و به نوعی درجهت عمومی سازی و وارد کردن این اختراع به حوزه قلمرو عمومی مالکیت اقدام کرده است و درصورتیکه متقاضی در مهلت ارفاقی (مهلت ۶ ماهه پس ازافشا،موضوع بنده ماده۴قانون) نیز مبادرت به تسلیم اظهارنامه اختراع ننماید حق اختراع برای وی از دست رفته محسوب می شود. بدین ترتیب کسانی که خواهان استفاده از نظام انحصارات ثبت اختراعات هستند ابتدا به ساکن باید این حق را به ثبت برسانند و معمولاً پس از ثبت اختراع است که مخترع (مالکان اختراع) می توانند علیه نقص کننده حق اختراع یا علیه هر شخصی که بدون اجازه او بهره برداریهای مندرج در بند الف ماده ۱۵ قانون ثبت اختراعات مصوب ۱۳۸۶ اعم از ساخت، صادرات و عرضه برای فروش ، فروش و استفاده از فرآورده را انجام می دهند به دادگاه شکایت کنند .

نحوه و شرایط و زمان مناسب تسلیم اظهارنامه ثبت اختراع

برطبق ماده ۲ آئین نامه اجرایی قانون ثبت اختراعات، طرحهای صنعتی و علائم تجاری مصوب ۱۳۸۶ :ثبت اختراع مستم تسلیم اظهارنامه به مرجع ثبت است و بنابر قاعده (سیستم اولین ثبت یا اختراع FIRS TO FILE )هرکسی زودتر اظهارنامه خود را تسلیم اداره اختراع نماید حق ثبت اختراع را خواهد داشت و تاریخ و زمان تسلیم اظهارنامه معیار اولویت و تقدم او نسبت به سایرین محسوب می شود و بنابر اصل اولین تسلیم کننده اظهارنامه” شما اولین متقاضی و ثبت کننده اختراع محسوب می شوید و کسی که مدعی خلاف این اصل باشد باید دلیل و مدرک و بینه ارائه نمایدتاخلاف آنرااثبات نماید.

و مهمتر اینکه تسلیم اظهارنامه مقدم درصورت احراز شرایط و جمع بودن شرایط خاص حائز اهمیت بوده و عجله در تسلیم اظهارنامه بدون ارائه توصیف و نقشه و ادعاهای گویا و کامل نمی تواند منشاء اثر لازم وموثر باشد و چه بسا اختراعاتی که با سرعت تسلیم می شود فاقد شرایط یا پختگی لازم برای استفاده از قاعده تسلیم اظهارنامه مقدم باشد و یا اینکه شما در آینده خواستار تغییرات کلی در اختراعات خود باشید و این امرشمارا با محدودیتهایی مواجه خواهدکردو ممکن است توفیق تجاری شمار را در آینده دچار خدشه کند فلذا م با افراد مطلع و با تجربه در این زمینه، راجع به زمان مناسب برای تسلیم اظهارنامه بسیار راهگشا واثرگذارخواهد بود.


شرکت های تضامنی و نسبی از انواع شرکت های تجاری شخصی می باشند که مسئولیت اعضاء در آن نامحدود است.


ماده 116 قانون تجارت، در تعریف شرکت تضامنی چنین مقرر نموده است :
شرکت تضامنی شرکتی است که در تحت اسم مخصوص برای امور تجاری بین دو یا چند نفر با مسئولیت تضامنی تشکیل می شود . مقصود از مسئولیت تضامنی شرکا این است که اگر دارایی شرکت برای پرداخت تمام بدهی های شرکت کافی نباشد هر یک از شرکا مسئول پرداخت تمام قروض شرکت است. هر قراری که بین شرکا برخلاف این ترتیب داده شده باشد در مقابل اشخاص کان لم یکن خواهد بود.
بنابراین در شرکت تضامنی، کلیه شرکا مسئول تعهدات شرکت می باشند؛ چه در انجام معاملات شخصاً مداخله داشته باشند یا نداشته باشند و این نوع شرکت، معمولاً بین اشخاصی تشکیل می شود که با یکدیگر آشنایی کامل داشته یا از یک خانواده و معمولاَ بین پدران و پسران و یا برادران و یا بین دوستان نزدیک تشکیل می شود.

هم چنین ماده 3 قانون تجارت، در تعریف شرکت نسبی آورده است:
شرکتی است که برای امور تجاری در تحت اسم مخصوص بین دو یا چند نفر تشکیل و مسئولیت هر یک از شرکا به نسبت سرمایه ای است که در شرکت گذاشته اند.

تفاوت شرکت نسبی با شرکت تضامنی در این است که چنانچه فرضاً بدهی شرکت تضامنی یکصد میلیون ریال باشد، هر یک از شرکاء به تنهایی و به صورت تضامنی مسئول پرداخت تمام مبلغ یکصد میلیون ریال می باشند. حال آنکه در شرکت نسبی، بدهی شرکت به نسبت سرمایه شرکاء بین آنان تقسیم می شود. به عنوان مثال چنانچه بدهی شرکت نسبی همان یکصد میلیون ریال باشد و سه نفر شرکای شرکت به ترتیب دارای پنجاه درصد ، سی درصد و بیست درصد سرمایه شرکت باشند، نفر اول می بایست نصف بدهی ( پنجاه میلیون ریال ) ، نفر دوم سی درصد بدهی ( سی میلیون ریال ) و نفر سوم بیست درصد بدهی ( بیست میلیون ریال ) را پرداخت نماید.

مطالعه مقررات قانون تجارت راجع به این شرکت نشان می دهد که به جز چند نکته مختصر، مواد و مقرراتی که حاکم بر شرکت تضامنی است بر شرکت نسبی نیز حاکم است.
در واقع، از تلفیق مواد " 5 " و " 9 " قانون تجارت به این نکته می توان پی برد که شرکت نسبی با شرکت تضامنی، دارای نقاط مشترک ذیل است :
1- در شرکت های تضامنی و نسبی ، سرمایه شرکا به سهم الشرکه تقسیم می شود و قانون گذار حداقل و حداکثر میزان سرمایه را تعیین نکرده است.
2- شرکت های تضامنی و نسبی ، حداقل از دو شریک تشکیل می شوند اما حداکثر تعداد شرکا در قانون تعیین نشده است. شرکا ممکن است اشخاص حقیقی یا حقوقی باشند.
3- شرکت نسبی زمانی تشکیل می شود که تمام سرمایه نقدی تادیه و سهم الشرکه غیرنقدی نیز تقویم و تسلیم شده باشد، چیزی که در مورد شرکت تضامنی نیز صدق می کند.
4- در شرکت نسبی نیز منافع به نسبت سهم الشرکه بین شرکاء تقسیم می شود، مگر آنکه شرکتنامه، غیر از این ترتیب را مقرر داشته باشد.
5- در شرکت نسبی، شرکاء باید لااقل یک نفر را از میان خود یا خارج، به سمت مدیری معین کنند که حدود مسئولیت آن ها مشابه مدیران شرکت تضامنی است.
6- در شرکت نسبی نیز اگر سهم الشرکه یک یا چند نفر از شرکاء ، غیرنقدی باشد ، باید سهم الشرکه مزبور قبلاَ به تراضی تمام شرکاء تقویم شود.
7- شرکای شرکت نسبی نیز نمی توانند سهم الشرکه خود را به دیگری منتقل کنند، مگر با رضایت تمام شرکاء .
8- شرکت نسبی ، مانند شرکت تضامنی فقط برای امور تجاری تشکیل می شود و بنابراین اگر شرکتی با مسئولیت نسبی شرکا، برای امور غیرتجاری تشکیل شده باشد، تابع قواعد حقوق مدنی است.
9- هر شخص جدیدی که وارد شرکت شود مسئولیت آن نسبت به قروضی که قبل از او در شرکت وجود داشته برقرار می باشد. در نتیجه به طور کلی تمامی تصمیمات و تغییرات در شرکت های نسبی و تضامنی باید مورد تایید تمام شرکا باشد.
10- مانند شرکت تضامنی مادام که شرکت نسبی منحل نشده، مطالبه قروض آن باید از خود شرکت به عمل آید. بنابراین طلبکاران شرکت نمی توانند برای مطالبه طلب خود از شخص حقوقی، به شرکا مراجعه کنند.
11- موارد انحلال شرکت نسبی و شرکت تضامنی، تبدیل شرکت ، تغییر شرکت ( بر اثر خروج، فوت یا محجوریت یکی از شرکا ) ، مرجع تصمیم گیرنده بنیادی، اداره و مدیریت شرکت ، نظارت و بازرسی در جریان امورشرکت ، تغییر اساسنامه ، تقسیم سود و زیان و انحلال شرکت همانند شرکت تضامنی است.

در رابطه با ثبت این شرکت ها باید توجه داشته که :
الف) شرکت تجاری باید به موجب قراردادی باشد که نه تنها کتبی بلکه رسمی باشد.
ب) گرچه به موجب ماده 195 قانون تجارت " ثبت کلیه شرکت های مذکور در این قانون اامی و تابع جمیع مقررات قانون ثبت شرکت هاست " ، لیکن ثبت نکردن شرکت موجب بطلان و عدم موجودیت آن نیست ، در واقع این ماده ضمانت اجرای بطلان برای عدم ثبت مقرر نکرده و قانون ثبت شرکت ها نیز که این ماده به آن اشاره کرده، اشاره نمی کند که اگر ثبت شرکت انجام تشود، شرکت باطل خواهد بود.
درخواست ثبت شرکت ها توسط مدیران آن ها به عمل می آید. تغییرات طول حیات شرکت نیز تا آن جا که طبق قانون نیاز باشد ، باید به ثبت برسد.
هم چنین بخوانید :
- نحوه ی تشکیل و ثبت شرکت تضامنی
- شرکت نسبی چیست و ثبت آن چگونه است ؟


 
در هر شهری بسته به نیازهای اقتصادی و تجاری و تولیدی و با توجه به موقعیت هایی که درآن وجود دارد ، افراد دارای تخصص می توانند در کنار هم شراکت نموده و ایجاد اشتغال نمایند.
شهرستان نور یکی از قدیمی ترین شهرهای استان مازندران می باشد که موقعیت های ویژه ای برای سرمایه گذاری و ثبت شرکت دارد.

این شهرستان سومین شهرستان غرب مازندران از نظر وسعت بوده که با دارا بودن هفت هزار هکتار پارک جنگلی جلگه ای از استعداد بالایی برای جذب سرمایه گذاری برخوردار است.
در این مقاله تلاش نموده ایم تا به شرایط و مراحل ثبت شرکت در این شهرستان بپردازیم.علاقه مندان جهت کسب اطلاعات بیشتر راجع به ثبت شرکت در استان مازندران، می توانند مقالات ذیل را نیز مورد مطالعه قرار دهند:
- ثبت شرکت در مازندران
- ثبت شرکت در ساری
- مراحل ثبت شرکت از " الف " تا " ی"
- تعرفه و هزینه های ثبت شرکت

شرایط ثبت شرکت در شهرستان نور
شرکت های تجاری، خود دارای اقسامی هستند. در طراحی اقسام مختلف و تنظیم مقررات متفاوت آن ها ، مؤلفه های گوناگونی مانند تعداد شرکا، میزان سرمایه آن ها ، میزان امنیت اقتصادی شرکا ، نحوه خروج عضو از شرکت ، میزان مسئولیت شرکای آن ها و . نقش داشته است. اقسام شرکت های تجاری طبق ماده 20 قانون تجارت از قرار ذیل است :
شرکت سهامی ( شامل سهامی عام و سهامی خاص ) - شرکت های با مسئولیت محدود - شرکت های تضامنی - شرکت های نسبی - شرکت های مختلط سهامی - شرکت های مختلط غیرسهامی - شرکت های تعاونی .
شرکت های فوق بر اساس میزان مسئولیت شرکاء به 4 گروه تقسیم می شوند :
الف- شرکت های سرمایه ای :
در شرکت های سرمایه ای، مسئولیت شرکاء محدود به سرمایه آن ها در شرکت است و شامل شرکت های سهامی ( عام و خاص ) و شرکت های با مسئولیت محدود می شوند.
ب- شرکت های شخصی :
در این شرکت ها، مسئولیت شرکاء نامحدود است و در نتیجه تعهدات مالی شرکت به همه دارایی و اموال شرکاء سرایت می نماید. مانند شرکت های تضامنی و نسبی
ج- شرکت های مختلط :
در این گونه شرکت ها، مسئولیت بعضی از شرکاء محدود به سرمایه آن ها و مسئولیت عده دیگر نامحدود است که شرکاء دسته اول را شرکای عادی و شرکاء دسته دوم را شرکای ضامن می گویند. مانند شرکت های مختلط سهامی و شرکت های مختلط غیرسهامی .
د- شرکت های کمیتی :
در شرکت های کمیتی که با هدف رفاه اعضاء تشکیل می شود، تعداد شرکاء زیاد بوده و هیچ مسئولیتی نیز ندارند ، مانند شرکت های تعاونی تولید و مصرف، اعتبار ، وام و روستایی .

در ثبت انواع شرکت های تجاری ، به موارد ذیل توجه داشته باشید :
- برای ثبت هر یک از انواع شرکت، تعداد متفاوتی از شرکا لازم است. لازم به ذکر است، حداقل تعداد اعضا برای شرکت سهامی عام 5 نفر ، برای شرکت تضامنی ، نسبی ، مختلط غیرسهامی و با مسئولیت محدود 2 نفر، برای شرکت سهامی خاص و شرکت مختلط سهامی 3 نفر و برای شرکت تعاونی 7 نفر می باشد.
- چند شرکت با هم می توانند بدون وجود اشخاص حقیقی شرکت مستقلی ثبت نمایند.
- دارا بودن سوء پیشینه اشخاص مانعی جهت ثبت شرکت نیست فقط نمی توانند جزء هیئت مدیره ، مدیرعامل و بازرسین شرکت باشند.
- چنانچه موضوع فعالیت شما نیازمند مجوز باشد اخذ این مجوز از ارگان های مربوطه اامی می باشد.
- حداقل سرمایه جهت ثبت شرکت صد هزار تومان است . با این حال مبلغ سرمایه اولیه تا حدودی نشانه ای از اعتبار شرکت است.
- حداقل سن برای ثبت شرکت سال است.

مدارک لازم جهت ثبت شرکت
این مدارک درقالب های ثبتی مختلف متغیر می باشد اما بعضی از این مدارک به صورت یکسان می باشند که عبارتند از :
- مدارک هویتی اعضاء هیئت مدیره و سهامداران ( کپی برابر اصل شناسنامه و کارت ملی )
- امضای اقرارنامه عدم اشتغال در سازمان های دولتی توسط کلیه اعضای هیات مدیره
- مدارک تحصیلی مورد نیاز برای موضوعاتی که نیاز به مدرک تحصیلی دارند.
- مجوز فعالیت برای موضوعاتی که مم به ارائه مجوز می باشند.
- گواهی سوء پیشینه
- انتخاب اسامی مورد نظر برای شرکت به ترتیب اولویت
- تعیین موضوع فعالیت شرکت
- تعیین میزان سرمایه شرکت
- تعیین سهامداران و میزان سهام آن ها
- تعیین صاحبان امضاء در شرکت
- آدرس محل فعالیت شرکت

مراحل ثبت شرکت
جهت انجام امور ثبت شرکت در نور لازم است که پروسه اداری ثبت شرکت انجام شود. این مراحل از قرار ذیل است :
- فراهم نمودن مدارک لازم
- تنظیم اوراق ثبتی و ثبت نام در سامانه اداره ثبت شرکت ها
- ارسال اوراق از طریق پست به اداره ثبت شرکت ها
- بررسی مدارک توسط کارشناس مربوطه
- صدور آگهی تاسیس در صورت بلامانع بودن صدور آگهی
- ارسال آگهی جهت انتشار در رومه رسمی
- انجام امور مالیاتی و تشکیل پرونده دارایی، اخذ کد اقتصادی و پلمپ دفاتر تجارتی پس از ثبت شرکت


تغییرات در سرمایه شرکت شامل هر نوع افزایش یا کاهشی است که نسبت به سرمایه اولیه شرکت اعمال می شود.بخش 8 مبحث اول باب سوم قانون تجارت مواد 157 لغایت 198 به موضوع تغییرات سرمایه اختصاص دارد.

- ثبت شرکت مهندسی مشاور

- اقدامات لازم برای ثبت شرکت عمرانی

- دفاتر پستی معتبر تهران جهت ارسال مدارک ثبت شرکت ها

- چگونه شرکت ثبت کنیم ؟

اعمال هر گونه تغییر در سرمایه شرکت اعم از افزایش یا کاهش مستم گزارش هیات مدیره و تایید بازرس و تصویب مراتب توسط مجمع عمومی فوق العاده شرکت است.این نوع افزایش یا کاهش که بنا به میل و اختیار مسئولین و سهامداران انجام می پذیرد را اختیاری می نامند.اما علاوه بر افزایش یا کاهش اختیاری،یک نوع کاهش اجباری سرمایه نیز در قانون پیش بینی شده است و آنهم زمانی است که سرمایه شرکت در اثر زیان های پی در پی دچار کاهش فاحش شود.بنابراین متصدیان شرکت مکلفند طبق قانون سرمایه شرکت را به میزان واقعی آن تقلیل دهند و یا با انحلال شرکت پایان فعالیت آن را اعلام نمایند.بنابراین چنانچه ملاحظه شد افزایش صرفاَ اختیاری است ولی کاهش علاوه بر اختیاری،اجباری نیز انجام می شود.
طریقه قانونی افزایش سرمایه شرکت:
ماده 157-سرمایه شرکت را می توان از طریق صدور سهام جدید و یا از طریق بالا بردن مبلغ اسمی سهام موجود افزایش داد.
ماده 158-تادیه مبلغ اسمی سهام جدید به یکی از طرق زیر امکان پذیر است:
1-پرداخت مبلغ اسمی سهم به نقد
2-تبدیل مطالبات نقدی حاصل شده اشخاص از شرکت به سهام جدید
3-انتقال سود تقسیم نشده یا اندوخته یا عواید حاصله از اضافه ارزش سهام جدید به سرمایه شرکت
4-تبدیل اوراق قرضه به سهام
افزایش سرمایه از طریق بالا بردن مبلغ اسمی سهام موجود در صورتیکه برای صاحبان سهام ایجاد تعهد کند ممکن نخواهد بود مگر آن که کلیه صاحبان سهام با آن موافق باشند.ضمناَ پرداخت مبلغ اسمی سهام جدید در شرکت های سهامی عام بصورت نقدی است ولی در شرکت های سهامی خاص چنین پرداختی در قالب آورده ی غیر نقدی نیز مجاز می باشد مضافاَ اینکه انتقال اندوخته قانونی شرکت به سرمایه ممنوع است.البته باید توجه داشت تا زمانیکه سرمایه قبلی پرداخت نشده باشد افزایش سرمایه شرکت تحت هیچ عنوانی مجاز نخواهد بود.
-افزایش سرمایه در شرکت سهامی خاص
در شرکت سهامی خاص پس از اتخاذ تصمیم راجع به افزایش سرمایه از طریق انتشار سهام جدید باید مراتب از طریق نشر آگهی در رومه کثیرالانتشاری که آگهی های مربوط به شرکت در آن نشر می گردد به اطلاع صاحبان سهام برسد.در این آگهی باید اطلاعات مربوط به مبلغ افزایش سرمایه و مبلغ اسمی سهام جدید و حسب مورد مبلغ اضافه ارزش سهم و تعداد سهامی که هر صاحب سهم به نسبت سهام خود حق تقدم در خرید آن ها را دارد و مهلت پذیره نویسی و نحوه پرداخت ذکر شود در صورتیکه برای سهام جدید شرایط خاصی در نظر گرفته شده باشد چگونگی این شرایط در آگهی قید خواهد شد.(ماده 169)
-افزایش سرمایه در شرکت سهامی عام
در شرکت سهامی عام پس از اتخاذ تصمیم راجع به افزایش سرمایه از طریق انتشار سهام جدید باید آگهی در رومه کثیرالانتشاری که آگهی های شرکت در آن منتشر می شود به اطلاع صاحبان سهام برسد و در آن قید شود که:
الف-صاحبان سهام بی نام برای دریافت گواهی نامه حق خرید سهامی که حق تقدم در خرید آن را دارند ظرف مهلت معین که نباید کمتر از 20 روز باشد به مراکزی که از طرف شرکت تعیین و در آگهی قید شده است مراجعه کنند.
ب-برای صاحبان سهام با نام گواهینامه های حق خرید باید توسط پست سفارشی ارسال گردد.
-گواهی نامه حق خرید سهام
گواهی نامه حق خرید سهام باید مشتمل بر نکات ذیل باشد:
1-نام و شماره ثبت و مرکز اصلی شرکت
2-مبلغ سرمایه فعلی و همچنین مبلغ افزایش سرمایه شرکت
3-تعداد و نوع سهامی که دارنده گواهینامه حق خرید آن را دارد با ذکر مبلغ اسمی سهم و حسب مورد مبلغ اضافه ارزش آن
4-نام بانک و مشخصات حساب سپرده ای که وجوه لازم باید در آن پرداخته شود.
5-مهلتی که طی آن دارنده گواهی نامه می تواند از حق خرید مندرج در گواهی نامه استفاده کند.
6-هر گونه شرایط دیگری که برای پذیره نویسی مقرر شده باشد.
لازم به ذکر است گواهی نامه حق خرید سهم باید به همان ترتیبی که برای امضا اوراق سهام شرکت مقرر است به امضا برسد.
ضرورت تصمیم مجمع عمومی:
افزایش سرمایه شرکت منحصراَ در مورد افزایش سرمایه،اختیار تعیین شرایط فروش سهام و پرداخت قیمت آن را به هیات مدیره بدهد که هیات مزبور،در یک یا چند نوبت،این مهم را به انجام برساند(تبصره یک ماده 161 لایحه قانونی 1347)
مجمع عمومی فوق العاده نمی تواند در مورد افزایش سرمایه تصمیم گیری کند،مگر به پیشنهاد هیات مدیره و پس از قرائت گزارش بازرس یا بازرسان شرکت در این مورد(ماده 161 لایحه قانونی 1347)."پیشنهاد هیات مدیره راجع به افزایش سرمایه باید متضمن توجیه وم افزایش سرمایه و نیز شامل گزارشی درباره امور شرکت از بدو سال مالی در جریان و اگر تا آن موقع مجمع عمومی نسبت به حساب های سال مالی قبل تصمیم نگرفته باشد حاکی از وضع شرکت از ابتدای سال مالی قبل باشد.گزارش بازرس یا بازرسان باید شامل اظهارنامه درباره پیشنهاد هیات مدیره باشد"(تبصره 2 ماده 161 لایحه قانونی 1347)
درج آگهی در رومه:
قانونگذار برای اطلاع عموم و بالطبع اطلاع شرکا از تصمیم مجمع عمومی در مورد افزایش سرمایه انتشار برخی آگهی های راجع به تصمیم مزبور را ضروری تلقی کرده است.
به موجب ماده 169 لایحه قانونی 1347:"در شرکت های سهامی خاص پس از اتخاذ تصمیم راجع به افزایش سرمایه از طریق انتشار سهام جدید باید مراتب از طریق نشر آگهی در رومه کثیرالانتشاری که آگهی های مربوط به شرکت در آن نشر می گردد به اطلاع صاحبان سهام برسد.در این آگهی باید اطلاعات مربوط به افزایش سرمایه و مبلغ اسمی سهام جدید و حسب مورد مبلغ اضافه ارزش سهم و تعداد سهامی که هر صاحب سهم به نسبت سهام خود حق تقدم در خرید آن ها را دارد و مهلت پذیره نویسی و نحوه پرداخت ذکر شود.در صورتی که برای سهام جدید شرایط خاصی در نظر گرفته شده باشد چگونگی این شرایط در آگهی قید خواهد شد".
ماده 170 لایحه مذکور نیز مقرر می کند:"در شرکت های سهامی عام پس از اتخاذ تصمیم راجع به افزایش سرمایه از طریق انتشار سهام جدید باید آگهی به نحو مذکور در ماده 169 منتشر و در آن قید شود که صاحبان سهام بی نام برای دریافت گواهینامه حق خرید سهامی که حق تقدم در خرید آن را دارند ظرف مهلت معین که نباید کمتر از بیست روز باشد به مراکزی که از طرف شرکت تعیین و در آگهی قید شده است مراجعه کنند.برای صاحبان سهام با نام گواهینامه های حق خرید باید توسط پست سفارشی ارسال گردد".


ممکن است در طول حیات شرکت،شرکا بخواهند در سرمایه شرکت تغییری بدهند.این تغییر ممکن است به منظور افزایش یا کاهش سرمایه باشد. در این مطلب به بررسی افزایش سرمایه شرکت با مسئولیت محدود می پردازیم.قبل از هر چیز لازم است در رابطه با سرمایه شرکت با مسئولیت محدود نیز توضیح مختصری دهیم.

- استعلام شماره ثبت شرکت

- تعرفه و هزینه های ثبت شرکت

- مراحل ثبت شرکت

سرمایه شرکت متشکل از قطعات سهام دارای ارزش واحد نیست بلکه سرمایه شرکت را سهم الشرکه شرکاء تشکیل می دهد و سهم الشرکه شرکاء که می تواند متفاوت باشد در قالب نقد و غیر نقد قابل پرداخت و تامین است .مشروط بر اینکه:
1-تمام قسمت نقدی سرمایه باید پرداخت گردد.
2-سرمایه غیر نقدی تقویم و پس از ارزیابی و تایید کارشناس رسمی دادگستری به شرکت تسلیم شود.
الف)تشریفات افزایش سرمایه
قانون تجارت ایران در مورد افزایش سرمایه و به طور کلی،در مورد تغییر سرمایه در شرکت با مسئولیت محدود نص خاصی ندارد؛اما چون تغییر سرمایه و افزایش آن از موارد تغییر اساسنامه است،برای صحت افزایش سرمایه باید شرایط مذکور در ماده 111 قانون تجارت رعایت شود.به موجب این ماده:"هر تغییر دیگری راجع به اساسنامه(یعنی هر تغییری غیر از تغییر تابعیت شرکت،موضوع ماده 110 قانون تجارت)باید به اکثریت عددی شرکایی که لااقل سه ربع سرمایه را نیز دارا باشند به عمل آید،مگر اینکه در اساسنامه اکثریت دیگری مقرر شده باشد".پس برای آنکه تصمیم راجع به افزایش سرمایه شرکت درست اتخاذ شده باشد،لازم است دو اکثریت وجود داشته باشد:اکثریت عددی و اکثریت سرمایه ای.
قانون گذار بر قاعده مندرج در ماده 111 قانون تجارت یک استثنا وارد کرده است.در واقع،افزایش سرمایه را نمی توان با اکثریت مزبور یا هر اکثریت دیگری به تک تک شرکا تحمیل کرد.ماده 112 قانون تجارت در این باره مقرر کرده است:"در هیچ مورد،اکثریت شرکا نمی تواند شریکی را مجبور به ازدیاد سهم الشرکه خود کند"؛اما این استثنا محدود است به افزایش سرمایه ای که از شرکا خواسته می شود،در حالی که اگر شرکت محدود است به افزایش سرمایه ای که از شرکا خواسته می شود،در حالی که اگر شرکت بخواهد افزایش سرمایه را از طریق مراجعه به اشخاص جدید(خارج از شرکت)،محقق کند،می تواند با استفاده از اکثریت مذکور در ماده 111 تصمیم گیری کند.
وقتی که اصل افزایش سرمایه مورد تصویب اکثریت قرار گرفت،مدیر می تواند به نیابت از طرف همه ی شرکای موجود به درخواست اشخاص ثالثی که به شریک شدن در شرکت تمایل دارند،پاسخ دهد.با اشخاص جدید باید قراردادی منعقد شود که پس از آن،آن ها به عنوان شریک شرکت شناخته می شوند.چون این قرارداد یک قرارداد شرکت است،شرایط تشکیل شرکت با مسئولیت محدود در مورد آورده شرکای جدید نیز باید در آن رعایت شود.بنابراین،قرارداد با شرکای جدید باید با سند رسمی باشد،سهام جدید را نمی توان به صورت اوراق قابل نقل و انتقال صادر کرد،آورده های غیر نقدی باید تقویم و تسلیم شوند،تمام آورده نقدی باید پرداخت شود و در قرارداد باید قید شود که آورده های غیر نقدی تقویم و تسلیم شده است.به طور خلاصه هر عملی که شرکای قبلی برای تشکیل شرکت با مسئولیت محدود مجبور به انجام آن بودند،در خصوص شرکای جدید نیز لازم الرعایه است.عدم رعایت این اصول،موجب بطلان افزایش سرمایه است نه بطلان شرکت.لازم نیست قراردادی را که با شرکای جدید منعقد می شود کلیه شرکای قدیمی امضا کنند،بلکه همین که مدیر از طرف شرکا آن را امضا کند،کفایت می کند.مع ذلک،در مورد تقویم و تایید تسلیم سرمایه غیر نقدی،اجرای ماده 97 قانون تجارت ایجاب می کند که کلیه شرکا،یعنی شرکای جدید و قدیمی،تقویم و میزان ارزیابی شده آورده غیر نقدی را تایید کنند تا افزایش سرمایه تحقق یابد.مبنای این قاعده این است که نسبت به تقویم سهم الشرکه های غیر نقدی تمامی شرکا در مقابل اشخاص ثالث مسئولیت تضامنی دارند(ماده 98 قانون تجارت)علاوه بر این مفاد بند "ب"ماده 115 قانون تجارت در مورد مسئولیت جزایی کسانی که با تمسک به وسایل متقلبانه،سهم الشرکه غیر نقدی را بیش از قیمت واقعی آن تقویم کرده باشند در مورد افزایش سرمایه نیز قابل اعمال است.
2-طرق افزایش سرمایه.طریق عادی افزایش سرمایه این است که در قبال سهمی که هر شریک(اعم از جدید یا قدیمی)دریافت می کند،مبلغی پول یا یک مال از او دریافت می شود.طریق دیگر این است که شرکای قبلی به اتفاق آرا تصمیم می گیرند،مبلغی از سود شرکت را-به استثنای ذخیره قانونی-به افزایش سرمایه اختصاص دهند و در قبال این افزایش،به شرکا سهم الشرکه جدید تعلق می گیرد.
افزایش سرمایه شرکت با اکثریت آرای شرکا موثر نیست،چه این اقدام به منزله اجبار شریک به ازدیاد سهم الشرکه اوست که مطابق ماده 112 قانون تجارت ممنوع است.البته همان طور که گفتیم افزایش سرمایه از طریق مراجعه به اشخاص غیر شریک بلااشکال است و مشمول ممنوعیت ماده 112 قانون تجارت نمی شود.
 


عنصر کلیدی معرف یک کالا و یا خدمات ، لوگو آن است که می تواند منحصر به فرد باشد ، هر چقدر لوگو مبتکرانه و خلاقانه تر باشد خریدار را بیشتر به خود جذب می کند.
یکی از قدیمی ترین تعاریف یک نام تجاری توسط انجمن بازاریابی آمریکا (AMA) در سال 1960 ارائه گردیده است.این تعریف بر اهمیت آرم و علامت های به کار رفته در یک مارک تجاری به عنوان مبنایی برای تمیز آن مارک تجاری از مارک های دیگر تاکید می کند.بنا بر تعریف انجمن بازاریابی آمریکا نام تجاری عبارت است از : یک اسم ، علامت ، نماد یا طرح ، یا ترکیبی از آن ها به منظور شناسایی کالاها و خدمات ارایه شده توسط یک فروشنده یا گروهی از فروشندگان و تمیز دادن آن ها از محصولات رقبا

صفات مشخصه
صفات مشخصه نام تجاری دارا بودن اصالت و تازگی است و این دو حاصل نمی شود مگر با ابتکار.با این حال استعمال یک علامت تجاری برای کالاهای غیر مشابه اشکال ندارد.چنانکه محصولات متعدد یک بازرگان می تواند دارای یک علامت باشد و دیگری نمی تواند در کالای مشابه علامت ثبت شده وی را بکار برد.
اصالت به این معنی است که اختصاصی باشد و علامت استعمال شده از طرف دیگری در کالای مشابه نباشد.
تازگی عبارت از این است که علامت ثبت شده به جهت تغییرات حاصله در آن از علامت سابق کاملاَ مشخص و متمایز باشد.

طبقه بندی علامت تجاری
1.صنایع و محصولات شیمیایی
2.فات و مصنوعات فی
3.دستگاه و لوازم آلات فنی و علمی و صنعتی
4.مصنوعات و اشیاء ساخته شده از مواد مختلف
5.مصنوعات نساجی
6.اسباب بازی و لوازم ورزش
7.مواد غذایی و محصولات کشاورزی
8.سایر موارد

علایم غیر قابل ثبت
مطابق ماده 5 قانون ثبت علائم و اختراعات مصوب 1310 ، علائم ذیل قابل ثبت نیستند.
1.علائم دولتی ، مملکتی و رسمی ( مانند آرم جمهوری اسلامی ایران ، هلال احمر و .)
2.علائم منافی نظم یا عفت عمومی
3.علائمی که عنوان یا اسم عمومی و مورد استفاده همگانی باشد مثل عنوان پارچه ، ماشین و .
4-علائمی که قبلاَ به ثبت رسیده باشند. (به منظور حصول اطمینان از عدم ثبت نام برند پیشنهادی خود می توانید به پایگاه اطلاعاتی رومه رسمی کشور مراجعه نمایید ).
5.کلمات یا عباراتی که به نوعی انتساب به سازمان ها یا مقامات رسمی ایران را تداعی یا القا نماید ، از قبیل کلماتی چون انقلابی یا دولتی و نظایر آن ها

ثبت اجباری علامت
ثبت علامت تجاری مطابق قانون و آیین نامه آن اجباری نیست.یعنی اگر کسی علامت برای کالای خود انتخاب کرد و استعمال نمود و آن را به ثبت نرسانید وی را اام نمی کنند.
ولی در تبصره ماده یک قانون ثبت علائم و اختراعات مواردی را که دولت داشتن و ثبت علامت تجاری را اجباری و از قاعده فوق مستثنی دانسته اعلام کرده و در اجرای این تبصره تصویبنامه مورخه 3/2/28 هیات وزیران ثبت علائم کالای زیر را اجباری کرده است :
1-دارو های اختصاصی ( اسپسیالیته ) مورد استعمال طبی یا بیطاری
2-مواد غذایی که در لفاف و ظرف مخصوص باشند.
3-مشروبات و آب های گازدار
4- لوازم آرایش که برای استعمال مستقیم بر روی پوست انسان به کار می رود.

مدارک مورد نیاز برای تقاضای ثبت علامت تجاری به شرح ذیل می باشد:
1.مدارک هویت اشخاص حقیقی(کپی شناسنامه،کپی کارت ملی)
2.مدارک هویت اشخاص حقوقی (آگهی تاسیس و هر گونه تغییرات )
3.اگر برند لاتین باشد یا ریشه عربی داشته باشد باید کارت بازرگانی داشته باشید.
4.نمونه علامت(باید یک نمونه را آپلود کرده و همزمان با پر کردن اظهارنامه و چند نمونه گرافیکی از علامت را همراه با دیگر مدارک تقدیم نمایید.)
5.باید مدارکی را که نشان دهنده ی فعالیت شما در حوزه معینی همچون آموزشی،پزشکی و .باشد را که می خواهید علامت مربوط به آن را ثبت کنید ارایه دهید.
6.چنانچه می خواهید در صورت نیاز از حق تقدم استفاده کنید باید مدارک مربوط به آن را همزمان که اظهارنامه را تسلیم می کنید تسلیم نمایید.
7.کپی جواز تاسیس بهره برداری،پروانه ساخت و یا هر گونه مجوز فعالیت(برای اشخاص حقوقی)
8.مهر شرکت
9.اگر متقاضی ثبت،خارجی می باشد باید معادل ارزی هزینه های ثبتی را بپردازد.
10.هزینه اظهارنامه اشخاص حقیقی و حقوقی مطابق جدول تعیین شده می باشد.
11.مدارک مربوط به نماینده یا وکیل که دارای حق امضا باشند(چنانچه برای انجام امور از وکیل استفاده می نمایید).

مراحل ثبت علامت تجاری
ابتدا به پایگاه اینترنتی مالکیت صنعتی (قسمت ثبت علائم تجاری) مراجعه نمایید و اظهارنامه ثبت برند را در سامانه تکمیل کنید. در این پایگاه اینترنتی، یک لینک ثبت نام وجود دارد که باید بر روی آن کلیک کنید. سپس وارد اولین مرحله ثبت نام شده و مراحل ثبت نام  را به ترتیب ذیل گام به گام طی نمایید.
-انتخاب نوع اظهارنامه
- پر کردن مشخصات مالک(اطلاعات شخص حقیقی یا حقوقی را وارد کنید و چنانچه فرد از وکیل یا نماینده قانونی استفاده می کند مشخصات او را درج نمایید)
- بارگذاری مدارک ذکر شده ( مدارک مورد نیاز را باید برای ثبت اینترنتی اسکن کرد)
- بررسی دوباره و تایید اطلاعات و مدارک
- پرداخت هزینه ثبتی از طریق اینترنت
- دریافت شماره اظهارنامه و رمز از طریق تلفن (بعد از اتمام مراحل ثبت نام و تکمیل آن، سیستم نام کاربری، کلمه عبور و کد رهگیری را به شخص می دهد).
سپس نوبت به امضای نسخه تایید شده می رسد که فرد باید یکی از نسخه ها را با مدارکی که قبلا برابر با اصل شده اند، همراه با فیش به آدرس مرکز ارسال نماید.
بعد از تکمیل اظهارنامه و ارائه مدارک ،کارشناس مربوطه رسیدگی نهایی کرده و نتیجه را اعلام می نماید.نتیجه ممکن است ثبت برند و یا رد آن  باشد.چنانچه ایرادی وجود نداشته باشد بعد از انجام رسیدگی و تایید ثبت،مراتب ثبت و واریز مبلغ نهایی به متقاضی اطلاع داده می شود.سپس از طریق سایت در رومه رسمی قوه قضاییه اعلام می شود و بعد از طی یک ماه وارد پرونده در سایت اداره مالکیت صنعتی می گردد.
لازم به ذکر است،بعد از تهیه ی مدارک و ثبت در سامانه،باید درخواست خود را از طریق سایت سازمان ثبت اسناد و املاک کشور پی گیری کرد.علاوه بر سامانه، فرایند پیگیری و تکمیل در سامانه از طریق پیامک و ایمیل نیز انجام می شود.لذا باید آدرس ایمیل و شماره همراه معتبر باشد و متعلق به رابط پیگیری باشد تا متقاضی در پیگیری اداری با مشکل روبرو نگردد.
بعد از انتشار آگهی ممکن است شخص ذینفعی اعتراضی داشته باشد.در این صورت اداره مالکیت صنعتی رونوشت اعتراض نامه را برای شخص متقاضی می فرستد و به او مهلت می دهد تا از خود دفاع کند.فرد متقاضی نیز با ارایه استدلالات خود،اعتراض نامه را به اداره می فرستد.اگر متقاضی یادداشت متقابل را بفرستد اداره رونوشت را در اختیار فرد ذینفع قرار داده و سپس تصمیم می گیرد که علامت تجاری را رد کند یا ثبت نماید.

مقررات جزایی
به دعاوی حقوقی و جزایی مربوط به علائم تجاری در محاکم تهران رسیدگی می گردد.( ماده 46 قانون ثبت علائم و اختراعات ) .
براساس قانون مجازات اسلامی ( تعزیرات ) مصوب سال 1362 برای اشخاصی که علائم ثبت شده دیگران را جعل کنند و یا با علم به مجعول بودن آن ها استفاده نمایند و یا با تغییراتی جزیی در آن ها به نحوی که فریب دیگران را فراهم می آورد به کار گیرند ، به مجازات شلاق تا 74 ضربه محکوم خواهند شد.
همچنین به موجب ماده 123 هر کس محصولی را که دارای علامت مجعول یا تقلیدی بوده یا دارای علامتی می باشد که من غیر حق استفاده شده است از کشور صادر یا به آن وارد نماید ، به حبس از سه ماه تا سه سال محکوم می شود.ضمناَ به موجب ماده 124 اشخاص ذیل به حبس تا شش ماه محکوم خواهند شد: 1.کسانی که علامت تجاری اجباری را در روی محصولی که اجباراَ باید دارای آن علامت باشد استعمال نکنند.2.کسانی که عالماَ محصولی را به معرض فروش گذاشته یا بفروشند که دارای علامتی نباشد که برای آن محصول اجباری است.


مراجع ذی صلاح برای اخذ مجوز سرمایه گذاری و ثبت شرکت خارجی در سرزمین اصلی و مناطق آزاد کاملاَ متفاوت از یکدیگر می باشند. بدین ترتیب در مقاله حاضر به " مراجع ذی صلاح در سرزمین اصلی " می پردازیم. در این رابطه ، مقالات زیر را نیز می توانید مورد مطالعه قرار دهید :

- ثبت شرکت خارجی در ایران چگونه است ؟
- ضوابط قانونی ثبت شرکت توسط اشخاص خارجی در ایران
- مدارک مورد نیاز برای ثبت شرکت های خارجی
مراجع ذی صلاح در سرزمین اصلی
شرکت خارجی سرمایه گذار در مورد اخذ مجوز سرمایه گذاری در سرزمین اصلی در وهله اول با سازمان سرمایه گذاری مواجه خواهد بود. اما از آن جا که وظیفه های سازمان سرمایه گذاری تقسیم بندی شده است و قانون سرمایه گذاری و آیین نامه اجرایی آن در راستای انجام دادن امور مربوط به سرمایه گذاران خارجی ، علاوه بر سازمان سرمایه گذاری به دو مرجع دیگر که آن ها نیز در همان سازمان واقع شده اند ، اشاره می نماید ، بنابراین به تبعیت از مقررات ذکر شده هر یک از سه مرجع مزبور ذیل عنوان جداگانه بررسی خواهند شد.

اول – سازمان سرمایه گذاری و کمک های اقتصادی و فنی ایران
سازمان سرمایه گذاری اصلی ترین مرکزی است که متولی سرمایه گذاری خارجی در ایران می باشد. قانون سرمایه گذاری، این سازمان را به موجب ماده 5 چنین تعریف می نماید : " سازمان ، تنها نهاد رسمی تشویق سرمایه گذاری های خارجی در کشور و رسیدگی به کلیه امور مربوط به سرمایه گذاری های خارجی می باشد و درخواست های سرمایه گذاران خارجی در خصوص امور مربوطه از جمله پذیرش، ورود ، به کارگیری و خروج سرمایه می باید به آن سازمان تسلیم گردد. "
حال آیا با توجه به این که سازمان سرمایه گذاری اصلی ترین مرکزی است که متولی سرمایه گذاری خارجی در ایران می باشد، مسئولیت کلیه امور مربوط به سرمایه گذاران خارجی را نیز بر عهده دارد ، یا خیر و به عبارت دیگر نسبت به " تصمیم گیری " در خصوص کلیه امور مرتبط با سرمایه گذاری خارجی به خصوص در راستای صدور مجوز سرمایه گذاری صاحب اختیار مطلق است یا خیر ؟
پاسخ آنکه ، این سازمان اگرچه تنها نهاد رسمی است که به کلیه امور مربوط به سرمایه گذاری های خارجی رسیدگی می نماید ، ولی اتخاذ تصمیم در مورد کلیه آن ها با سازمان نمی باشد ، بلکه در مواردی به موجب قوانین و مقررات مربوط مراجع ذی صلاح دیگر نسبت به آن ها تعیین تکلیف خواهند نمود. به عنوان مثال : اگرچه درخواست سرمایه گذار خارجی در خصوص پذیرش سرمایه که همانا صدور مجوز سرمایه گذاری می باشد ، باید به موجب ماده 5 قانون سرمایه گذاری به سازمان سرمایه گذاری تسلیم گردد ، لیکن صرف نظر از آن که تصمیم گیری در خصوص آن بر عهده هیات سرمایه گذاری است ، در مواردی از جمله زمانی که سرمایه خارجی غیر از آن چه که در بندهای ماده 1 قانون سرمایه گذاری تصریح شده، در سایر موارد به موجب بند " و " ماده مزبور ، پذیرش سرمایه خارجی با تصویب هیات دولت امکان پذیر خواهد بود. بنابراین چنین نیست که تصمیم گیری در مورد همه موارد مربوط به سرمایه گذاران خارجی بر عهده سازمان سرمایه گذاری باشد.

دوم- هیات سرمایه گذاری خارجی
هیات سرمایه گذاری خارجی به طور اصولی مسئولیت بررسی و اخذ تصمیم نسبت به کلیه درخواست های سرمایه گذاری اعم از درخواست های مربوط به پذیرش، ورود و به کارگیری سرمایه خارجی و خروج سرمایه و منافع حاصل شده را عهده دار می باشد. به عبارت دیگر، این هیات رکن اصلی برای صدور مجوز سرمایه گذاری است. بر اساس ماده 6 قانون سرمایه گذاری :" به منظور رسیدگی و اخذ تصمیم در خصوص درخواست های موضوع ماده 5، هیاتی با نام هیات سرمایه گذاری خارجی به ریاست معاون وزیر امور اقتصادی و دارایی به عنوان رئیس کل سازمان و مرکب از معاون وزیر امور خارجه، معاون رئیس سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور ، معاون رئیس کل بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران و حسب مورد ، معاونین وزارتخانه های ذیربط تشکیل می گردد. در ارتباط با درخواست پذیرش، مجوز سرمایه گذاری پس از تصویب هیات با تایید و امضای وزیر امور اقتصادی و دارایی صادر می گردد. به هنگام پذیرش سرمایه گذاری خارجی، هیات موظف به رعایت ضوابط مندرج در ماده 2 این قانون می باشد . ." این ماده را می توان یکی از کلیدی ترین مواد قانون سرمایه گذاری قلمداد نمود . اهمیت این ماده از آن جهت است که وظیفه اصلی سازمان سرمایه گذاری در ارتباط با سرمایه گذاران خارجی که همانا صدور مجوز سرمایه گذاری و در نتیجه تحت پوشش قانون قرار دادن آن ها می باشد را تبیین می کند. قانون سرمایه گذاری وظیفه این امر مهم را بر عهده هیات سرمایه گذاری قرار داده است و این ماده اعضای هیات و پروسه رسیدگی را مشخص می نماید.
شایان ذکر است ماده مزبور مسیری طولانی را پشت سر نهاده تا بدین شکل کنونی در آمده است. همان طور که ملاحظه می شود ، اعضای هیات از چهار عضو ثابت تشکیل گردیده است که ریاست آن با رئیس سازمان سرمایه گذاری به عنوان یکی از اعضا خواهد بود و حسب مورد معاونان وزارتخانه های ذی ربط نیز به هیات دعوت خواهند شد. اما در زمان تصویب طرح قانون سرمایه گذاری عده ای وجود اعضای ذکر شده را برای تصمیم گیری کافی نمی دانستند و معتقد بودند که هیات مزبور یک هیات کاملاَ دولتی است و با وجود آن که در شرایط امروز توجه به بخش خصوصی ضرورت دارد و نیز از آن جا که نماینده ای از بخش خصوصی و بخش تعاونی در هیات وجود ندارد ، پیشنهاد اضافه شدن رئیس تاق بازرگانی و صنایع و معادن و دبیر کل اتاق تعاون را ( له دلیل وجود آن ها در طرح ابتدایی قانون سرمایه گذاری ) به اعضای اصلی هیات مطرح نمودند.
عده ای دیگر به مخالفت با بخش دیگری از ماده پرداختند و آن عبارت از تایید نهایی نظر هیات بود. طبق ماده 6 همان گونه که بیان گردید : " . مجوز سرمایه گذاری پس از تصویب هیات با تایید و امضای وزیر امور اقتصادی و دارایی صادر می گردد . " حال آن که به موجب طرح اولیه قانون سرمایه گذاری ، پس از تصویب هیات سرمایه گذاری که شامل عده بیشتری از آن چه که مقرر گردیده بود می شد ، مراحل تصویب می بایست توسط وزیر اقتصاد به هیات وزیران منعکس می گردید. نظر برخی از نمایندگان مجلس بر آن بود که مساله ای در این حد از اهمیت باید در سطحی بالاتر از آن چه که در حد یک وزارتخانه می باشد مطرح شود. لذا این امر موجب بحث و تبادل نظر زیادی در مجلس گردید.
در نهایت از جمله دلیل هایی که در خصوص اعضای هیات ، رای اکثریت نمایندگان مجلس را به خود معطوف داشت ، آن بود که به منظور سرعت بخشیدن به درخواست متقاضیان سرمایه گذاری خارجی ضرورت دارد که جمع کوچکی بتواند تصمیم گیری نماید و چون چهار دستگاه ذکر شده می باشند که به عنوان دستگاه های ستادی می توانند و محق می باشند که در ارتباط با پذیرش سرمایه گذاری خارجی که به عبارتی ایجاد تعهد برای دولت است تصمیم گیری نمایند ، نظر آن ها بر این بود که اعضای هیات محدود شده در موارد وم ، دستگاه های اجرایی ذی ربط به جلسات هیات دعوت گردند. بنابراین پیشنهاد تایید مصوب هیات توسط وزیر امور اقتصاد و دارایی ، مورد تایید اکثریت نمایندگان مجلس قرار گرفت و در قالب ماده 6 کنونی قانون سرمایه گذاری تجلی یافت.
این اقدام نمایندگان مجلس، از جمله مثبت ترین اقدام هایی بود که در جهت جذب سرمایه گذاری خارجی صورت گرفت. زیرا در زمان حکومت قانون سرمایه گذاری مصوب 1334، به موجب ماده 2 این قانون : " تصمیمات هیات از طرف وزیر اقتصاد به هیات وزیران برای تصویب و صدور اجازه " پیشنهاد می گردید و این فرآیند چند ماهی به طول می انجامید و باعث نیتی سرمایه گذاران خارجی می شد ، اما اکنون که امضای وزیر امور اقتصادی و دارایی به عنوان تایید نهایی کافی می باشد ، مجوز سرمایه گذاری در مدتی بسیار کمتر از گذشته صادر می گردد.

سوم- مرکز خدمات سرمایه گذاری خارجی
مرکز خدمات سرمایه گذاری خارجی را می توان مرکزی نوپا در سازمان سرمایه گذاری قلمداد نمود. این مرکز که موجودیت خود را از ماده 16 آیین نامه سرمایه گذاری مصوب 1381 کسب می نماید ، کانون کلیه مراجعه های سرمایه گذاران خارجی خواهد بود. طبق این ماده : " به منظور تسهیل و تسریع در انجام وظایف قانونی سازمان در زمینه های تشویق، پذیرش و حمایت از سرمایه گذار خارجی در کشور ، مرکز خدمات سرمایه گذاری خارجی در محل سازمان تشکیل و نمایندگان دستگاه های ذیربط در آن مستقر می گردند. این مرکز کانون کلیه مراجعات متقاضیان سرمایه گذاری خارجی به سازمان های ذیربط خواهد بود " . آن چه که از مفاد این ماده و مواد مربوط دیگر برمی آید ، هدف اصلی از تشکیل مرکز خدمات ، اطلاع رسانی و انجام دادن هماهنگی های لازم در راستای اقدامات اجرایی که سرمایه گذاران خارجی جهت اخذ مجوز و استقرار و فعالیت خود با آن روبرو هستند و در نهایت استقرار نمایندگان دستگاه های ذی ربط به منظور تسهیل امور مربوط به سرمایه گذاران خارجی می باشد.
سوالی که در این خصوص مطرح می شود آن است که در حقیقت با توجه به مجموع مواد مرتبط، وظایف نمایندگان در سازمان سرمایه گذاری چیست ؟
در جهت پاسخ به سوال مذکور در خصوص وظیفه نمایندگان مستقر در سازمان سرمایه گذاری ، پس از مطالعه دقیق کلیه مواد مرتبط چنین نتیجه گیری می شود که از آن جا که هر یک از وزارتخانه ها و دستگاه های اجرایی ذی ربط وظیفه خاصی را در رابطه با سرمایه گذاران خارجی اینفا می نمایند ، قانون گذار نمی توانسته با صدور یک حکم کلی برای کلیه دستگاه ها تعیین تکلیف نماید. لذا وم معرفی یک نماینده " تام الاختیار " از آن جهت بوده است که با توجه به وظیفه های آن دستگاه ، هماهنگی های لازم جهت تسریع و تسهیل امور مربوط به پذیرش و فعالیت سرمایه گذاری های خارجی در کشور انجام شود و نماینده تام الاختیار مزبور نسبت به اقدام های لازم در این خصوص تعیین تکلیف نماید.
به عنوان مثال : سرمایه گذار خارجی باید در مرحله ورود و خروج سرمایه خود از طریق نظام بانکی کشور اقدام نماید. حال هر چقدر که نماینده بانک مرکزی ج. ا. ا در سازمان بخواهد فعال عمل کند و کلیه امور مرتبط با سرمایه گذاری خارجی را تسهیل نماید ، چاره ای جز این ندارد که با ارائه اطلاعات کافی از جمله معرفی ارزهای قابل تبدیل که سرمایه گذار خارجی می تواند سرمایه خود را به صورت آن ارز به کشور وارد نماید و یا معرفی روش های انتقال وجوهی که مورد تایید بانک مرکزی است ، در مواردی که سرمایه گذار خارجی تمایل به استفاده از نظام بانکی کشور برای ورود سرمایه خود ندارد ، روند این امور را تسهیل نماید . در نهایت در صورت تمایل سرمایه گذار از طریق هماهنگی های لازم با بانک مورد نظرش، سرمایه گذار خارجی را به بانک معرفی نماید تا سرمایه گذار خارجی از طریق بانک اقدام به ورود یا خروج سرمایه نماید و در اصل این امکان برای نماینده وجود ندارد که وظایف یک بانک را در خصوص ورود یا خروج سرمایه در سازمان سرمایه گذاری انجام دهد. اگرچه می تواند تمهیدهایی را اتخاذ نماید تا یکی از شعبه های بانک های معتبر کشور در سازمان سرمایه گذاری مستقر شود.
اگر نماینده بانک مرکزی نمی تواند در رابطه با ورود یا خروج سرمایه سرمایه گذار خارجی به طور مستقیم عمل نماید ، این موضوع شامل سایر دستگاه های ذی ربط نخواهد بود . به عنوان مثال : نیروی انتظامی ج . ا. ا می تواند با مستقر نمودن نماینده تام الاختیار خود ( و در صورت ضرورت یک یا دو نفر دیگر ) در سازمان سرمایه گذاری، وظایف مربوط به صدور پروانه اقامت را در خود سازمان انجام دهد. به گونه ای که سرمایه گذاران خارجی جهت صدور و یا تمدید پروانه اقامت خود و سایر مسایل مربوط دیگر بدون نیاز به مراجعه به اداره مربوط در نیروی انتظامی ، به سازمان سرمایه گذاری مراجعه نمایند و به فرض مثال اگر چنین امری ممکن نیست ، نماینده تام الاختیار می تواند با اختصاص دادن و ایجاد یک قسمت مجزا به سرمایه گذاران خارجی در دستگاه های اجرایی مربوط، به گونه ای عمل نماید که سرمایه گذاران خارجی با مراجعه به دستگاه مربوط بدون هیچ گونه نگرانی و یا اتلاف وقت ، کار خود را به انجام رسانند. در هر حال این وظیفه ای است که قانونگذار به عهده نماینده نام الاختیار نهاده است تا با بررسی های لازم ، بهترین گام را در جهت تسهیل و تسریع امور مربوط به سرمایه گذاران خارجی بردارد.


 
گلیم بافی یکی از هنرهای دستی کهن و اصیل است که با توجه به هزینه پایین تولید و اشتغاایی مناسب می تواند زمینه ساز تحقق اقتصاد مقاومتی باشد. ن ایران نیز با گلیم و قالی بافی که از صنایع دستی مطرح کشورمان است به حفظ این هنرهای دستی کمک می کنند.

گلیم ها عموماَ با نقوش شکسته ( هندسی ) بافته می شوند. این نقوش بیشتر شامل لوزی، سه گوش، چهار گوش ، انواع گل ، بوته ، ترمه ، شش گوش ، انوع حیوانات اهلی ، درنده و نیز بسیاری از نقوش دیگر می شود. در کشور ایران بیشتر گلیم ها در استان های فارس، مشهد ، کردستان ، یزد ، اردبیل ، گرگان ، کرمان ، بلوچستان ، آذربایجان و بافته می شوند.
متقاضیان عزیزی که تمایل دارند در این زمینه شرکت ثبت کنند ، حتماَ با سوالات متعددی در این باره مواجه خواهند شد. سوالاتی همچون : چرا شرکت ثبت کنیم ؟ شرایط اساسی تشکیل شرکت چیست ؟ چه نوع شرکتی ثبت کنیم ؟ مدارک مورد نیاز برای ثبت شرکت چیست ؟ حداقل سرمایه برای ثبت شرکت چه قدر است و ده ها سوال دیگر.
در این مطلب همراه ما باشید تا به تمامی سوالات شما در این باره پاسخ داده شود. پیش از آن، به معرفی چندین مقاله دیگر در رابطه با ثبت کردن شرکت می پردازیم :
- شرایط و مدارک ثبت شرکت صنایع دستی
- جهت به ثبت رساندن شرکت قالیبافی نیازمند چه شرایط و مدارکی می باشیم ؟
- تعرفه و هزینه های ثبت شرکت

• چرا شرکت ثبت کنیم ؟
ثبت یک شرکت یا موسسه می تواند فعالیت های تجاری یا غیرتجاری افراد حقیقی را ساماندهی و نظم بخشیده و مزایای قانونی که دولت برای آن ها در نظر گرفته را نیز به همراه اعتبار بیشتر برای آن ها به ارمغان بیاورد. به جرات می توان گفت که بهترین روش برای به دست آوردن سودهای گسترده تر و بیشتر و همچنین پیشبرد اهداف خردتر به سمت اهداف کلان تر و با ارزش تر و رسیدن به مدارج بالاتر ، ثبت یک شرکت یا موسسه تجاری و غیرتجاری است. از طریق ثبت شرکت می توان امور زیر را انجام داد :
- خرید و فروش
- صادرات و واردات کلیه کالاهای مجاز بازرگانی
- اخذ و اعطای نمایندگی داخلی و خارجی
- شرکت در مناقصات و مزایدات دولتی و عمومی
- ایجاد شعب در سراسر کشور
- شرکت در نمایشگاههای داخلی و خارجی
- اخذ وام و تسهیلات از کلیه باتک ها و موسسات دولتی و خصوصی

• شرایط اساسی تشکیل شرکت چیست ؟
قصد و رضای طرفین : منظور از قصد و رضای طرفین این است که شرکاء باید با رضایت کامل وارد شرکت گردند. بنابراین معلوم است که اگر یکی از شرکاء مجبور به قبول قرارداد شرکت شده باشد عقد قرارداد باطل است.
اهلیت طرفین : شرکاء و موسسین باید برای معامله و عقد قرارداد اهلیت داشته باشند. بنابراین صغیر و مجنون نمی توانند شرکت تاسیس نمایند مگر اینکه اولیاء آن ها به این امر رضایت دهند.
مشروعیت موضوع تشکیل شرکت : شرکت برای فعالیتی خلاف قانون تشکیل نشده باشد.

• برای فعالیت در این زمینه، چه نوع شرکتی ثبت کنیم ؟

برای ثبت کردن شرکت، ابتدا بایستی نوع شرکت خود را بشناسیم و در مورد آن اطلاعات لازم را کسب نماییم. در این جا سعی خواهیم کرد شما را با رایج ترین شرکت های ثبتی و خصوصیاتشان آشنا سازیم.

شرکت با مسئولیت محدود و شرایط تشکیل آن :
شرکت با مسئولیت محدود شرکتی است که به وسیله یک یا چند نفر برای امور تجاری تشکیل شده و هر یک از شرکاء بدون اینکه سرمایه به سهام یا قطعات سهام تقسیم شده باشد فقط تا میزان سرمایه خود در شرکت مسئول قروض و تعهدات شرکت است.
این شرکت مانند هر شرکت دیگر با شرکت نامه و اساسنامه در صورت وجود عناصر تشکیل دهنده شرکت، تشکیل می شود. بنابراین در این نوع شرکت باید سه عنصر آورده و قصد تشکیل و تداوم شرکت و همکاری همگانی برای تحصیل منفعت و تقسیم سود و زیان وجود داشته باشد.

شرکت های با مسئولیت محدود محدودیت فعالیتی ندارند و می توانند در کلیه امور بازرگانی ، مهندسی ، صنعتی ، فناوری اطلاعات و دیگر اصناف فعالیت نمایند. به طور کلی ، این شرکت ها برای موضوعاتی که نیاز به شرکت در مناقصات و مزایدات دولتی و خصوصی ندارند ، بسیار مناسبند.

شرایط تشکیل شرکت با مسئولیت محدود :

- در شرکت با مسئولیت محدود اسم شرکت حتماَ باید ذکر شود چون در غیر این صورت این شرکت برای اشخاص ثالث ناشناخته می باشد. در غیر اینصورت در مقابل اشخاص ثالث مسئولیت تضامنی دارند و اسم شرکت نباید متضمن نام هیچکدام از شرکاء باشد و اگر اسم او در اسم شرکت ذکر شود آن شخص در مقابل اشخاص ثالث مسئولیت تضامنی دارد.
- پرداخت تمام سرمایه نقدی و تسلیم سهم الشرکه غیرنقدی
- تنظیم و امضای شرکت نامه میان شرکاء
- بیان بهای تقویم شده سهم الشرکه های غیرنقدی
- در شرکت با مسئولیت محدود حد معینی برای انتخاب مدیر وجود ندارد و بر حسب تعداد شرکاء و نیاز آن ها مدیر انتخاب می شود.
- در قانون تجارت حداقل سرمایه برای تشکیل شرکت با مسئولیت محدود پیش بینی نگردیده ، ولی در لایحه اصلاح قانون تجارت در ماده 742، حداقل سرمایه نقدی برای تشکیل یک شرکت با مسئولیت محدود ، یکصد میلیون ریال تعیین شده که باید تماماَ به حساب شرکت در بدو تشکیل واریز شود.

مدارک مورد نیاز جهت ثبت شرکت با مسئولیت محدود عبارت است از :
- فتوکپی شناسنامه
- کارت ملی
- دو برگ تقاضانامه
- دو برگ شرکتنامه
- دو جلد اساسنامه
- گواهی عدم سوء پیشینه هیئت مدیره و مدیر عامل

شرکت سهامی خاص و شرایط تشکیل آن :
شرکت سهامی خاص شرکتی است که تمام سرمایه آن منحصراَ به وسیله موسسین تامین می شود. چون تشکیل شرکت های سهامی عام همراه با تشریفاتی طولانی است، مواد اصلاحی قانون تجارت برای امور ساده تری که طبعاَ شرکای کمتری دارد یک نوع شرکت سهامی مقرر داشته که به شرح فوق شرکت سهامی خاص نامیده می شود.
این شرکت ها از اعتبار بیشتری برای شرکت در مناقصات برخوردارند.
شرایط تشکیل شرکت سهامی خاص :
- سرمایه شرکت سهامی خاص از یک میلیون ریال نباید کمتر باشد.
- عبارت شرکت سهامی خاص باید قبل از نام شرکت یا بعد از آن بدون فاصله با نام شرکت در کلیه اوراق و اطلاعیه ها و آگهی های شرکت به طور روشن و خوانا قید شود.
- شرکت های سهامی خاص نمی توانند سهام خود را برای پذیره نویسی یا فروش در بورس اوراق بهادار یا به وسیله بانک ها عرضه کنند و یا به انتشار آگهی و یا اطلاعیه و هر نوع تبلیغی برای فروش سهام خود اقدام کنند، مگر این که از مقررات شرکت های سهامی عام تبعیت نمایند.
- شرکت سهامی خاص بلافاصله پس از انجام اقدامات اولیه ( 1- امضای اساسنامه 2- تعهد سرمایه 3- انتخاب مدیران و بازرسان ) به وسیله موسسان تشکیل می شود.

مدارک مورد نیاز برای ثبت شرکت سهامی خاص به قرار ذیل است :

- دو نسخه اظهارنامه شرکت سهامی خاص که توسط اداره مربوطه به صورت فرم چاپ شده است.
- دو جلد اساسنامه شرکت سهامی خاص که توسط مؤسسین تهیه می شود.
- دو برگ صورت جلسه مجمع عمومی مؤسسین
- دو نسخه صورت جلسه هیأت مدیره با امضای مدیران منتخب
- فتوکپی شناسنامه کلیه سهامداران و بازریس یا بازرسان
- ارائه گواهی پرداخت حداقل 35% سرمایه شرکت از بانکی که حساب شرکت در شرف تأسیس درآنجا افتتاح شده است.
- ارائه مجوز در صورت نیاز (بنا به اعلام اداره ثبت شرکت ها)
- ارائه تقویم نامه کارشناس رسمی دادگستری در صورتی که آورنده سرمایه شرکت اموال غیر نقدی ( منقول یا غیر منقول ) را معرفی کرده باشد.
- ارائه اصل سند مالکیت در صورتی که اموال غیر منقول جهت سرمایه شرکت معرفی شده باشد.
- انتقال مال غیرمنقول به نام شرکت.
شرکت تعاونی و شرایط تشکیل آن :
شرکت تعاونی، شرکتی است که بین اشخاص حقیقی، برای فعالیت در امور مربوط به تولید و توزیع، در جهت اهداف مندرج در قانون بخش تعاونی ، به منظور بهبود وضع اقتصادی و اجتماعی اعضاء از طریق همکاری و تشریک مساعی آن ها با رعایت قانون مزبور تشکیل می گردد. ( مستفاد از ماده 8 ق. ت . ج . ا )
شرکت تعاونی، مانند شرکت تجاری ، دارای شخصیت حقوقی است و دارایی آن مجزا و مستقل از اعضاء می باشد. هم چنین باید به ثبت برسد و دارای اساسنامه باشد. سرمایه شرکت تعاونی به سهام تقسیم می شود. اما نوع و مبلغ سهم را اساسنامه معین می کند.
در شرکت تعاونی ، حداقل شرکا 7 نفر ، حداقل سرمایه محدودیت ندارد و حداقل هیات مدیره یا مدیران 1 نفر یا بیشتر است . میزان مسئولیت هر یک از شرکا ، در صورت سهامی بودن به میزان مبلغ اسمی هر سهامدار و در غیر سهامی ، با توجه به تراضی شرکا در اساسنامه است.
از لحاظ سرمایه شرکت های تعاونی را می توان به 2 دسته تقسیم کرد :
الف) شرکت هایی که تمام سرمایه آن به وسیله اعضا تامین می شود.
ب) شرکت هایی که قسمتی از سرمایه ( حداقل 51% ) به وسیله اعضا تامین گردیده و بقیه به وسیله نهادهای دولتی و عمومی در اختیار شرکت گذاشته می شود.
شرکت تعاونی دارای مجامع عمومی مرکب از مجمع عمومی موسس، مجمع عمومی عادی و مجمع عمومی فوق العاده می باشد.


ثبت شرکت گلیم


- اساسنامه ور به مهر اداره تعاون مربوطه در 3 نسخه
- صورتجلسه اولین مجمع عمومی ( 2 نسخه )
- صورتجلسه هیات مدیره ( 2 نسخه )
- تقاضانامه تعاونی ( 2 نسخه )
- شرکتنامه تعاونی ( 2 نسخه )
- تکمیل فرم تعیین نام به ترتیب اولویت نام های پیشنهادی
- اصل گواهی بانکی مبنی بر پرداخت سرمایه تعهدی ( حداقل 35 % سرمایه )
- اصل مجوز از اداره تعاون مربوطه
- تصویر برابر با اصل مدارک احراز اعضاء هیات مدیره ( شناسنامه و کارت ملی )
شایان ذکر است، ثبت شرکت در زمینه صنایع دستی، منوط به اخذ مجوز از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ( اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان مربوطه) می باشد.
از همراهیتان سپاسگزاریم.
در صورت نیاز به مشاوره تخصصی با ما تماس حاصل فرمایید.
تیم تخصصی فکر برتر همراه شما خواهند بود در :
• ثبت شرکت و ثبت تغییرات شرکت
• تنظیم انواع صورتجلسه
• مشاوره در انتخاب نام شرکت
• ثبت علامت تجاری
• ثبت اختراع
• ثبت طرح صنعتی
• اخذ کارت بازرگانی
• تمدید کارت بازرگانی
• اخذ کد اقتصادی
• پلمپ دفاتر تجاری


 
• شرکت تعاونی :
به موجب ماده 2 قانون شرکت های تعاونی مصوب 1350 شرکت تعاونی شرکتی است از اشخاص حقیقی یا حقوقی که به منظور رفع نیازمندی های مشترک و بهبود وضع اقتصادی و اجتماعی اعضاء از طریق خودیاری و کمک متقابل و همکاری آنان موافق اصولی که در قانون شرکت های تعاونی مصرح است تشکیل می شود.

تبصره_ تعداد اعضای شرکت تعاونی نباید از 7 نفر کمتر باشد.
• انواع شرکت تعاونی :
شرکت های تعاونی را می توان به طور کلی به سه گروه تولیدی، توزیعی و یا ( تولیدی _ توزیعی ) تقسیم نمود :
شرکت تعاونی تولیدی : مطابق ماده 190 قانون تجارت، به منظور اشتغال اعضاء تأسیس می شود که به تولیدات مربوط به کشاورزی، پرورش و صید ماهی، دامداری، دامپروری، تولیدات صنعتی، معدنی و احداث مسکن و یا کارهای فرهنگی فعالیت می کنند.
شرکت تعاونی توزیعی : شرکت تعاونی توزیعی ( مصرف) طبق ماده 192 قانون تجارت به شرکت تعاونی هایی گفته می شود که برای مصارف مشترک اعضاء تأسیس شده که امور مربوط به تهیه مسکن و یا تهیه و توزیع کالا و آموزشی، بهداشتی و درمانی و یا سایر امور فعالیت می کند.
شرکت تعاونی تولیدی_ توزیعی : شرکت تعاونی که هم فعالیت تولیدی و هم فعالیت توزیعی داشته باشد به آن شرکت تعاونی تولیدی_ توزیعی می گویند.
با توجه به ماده ۹ قانون بخش تعاونی مصوب 13/6/1370- شرایط عضویت در تعاونی ها عبارت است از :
۱- تابعیت جمهوری اسلامی ایران.
۲- عدم ممنوعیت قانونی و حجر.
۳- خرید حداقل سهم مقرر در اساسنامه.
۴- درخواست کتبی عضویت و تعهد رعایت مقررات اساسنامه تعاونی.
۵- عدم عضویت در تعاونی مشابه.
• وزارت تعاون :
وفق ماده ۶۵ قانون مذکور- به منظور اعمال نظارت دولت در اجرای قوانین و مقررات مربوط به بخش تعاونی و حمایت و پشتیبانی از بخش، وزارت تعاون تشکیل می گردد.
تبصره۱- سازمان های تعاون روستایی، مرکزی تعاون کشور، مرکزی تعاونی معدنی، مراکز گسترش خدمات تولیدی و عمرانی و سایر دفاتر، سازمان ها و اداراتی که در رابطه با بخش تعاونی در وزارتخانه‌ها و سازمان های مختلف فعالیت می نمایند منحل شده و کلیه وظایف، اختیارات، اموال، دارایی ها، اعتبارات، بودجه پرسنل و سایر امکاناتی که در اختیار دارند به وزارت تعاون منتقل می شود و این وزارت با استفاده از بودجه و امکانات موجود آن ها متشکل می گردد.
تشکیلات و پست های سازمانی وزارت تعاون که از تعداد پست های دستگاه های منحله نخواهد کرد به پیشنهاد وزیر تعاون و تأیید سازمان امور اداری و استخدامی ظرف مدت ۶ ماه تعیین خواهد شد.
تبصره ۲- صندوق تعاون جهت فعالیت های اعتباری بخش تعاونی با کلیه دارایی ها و تعهدات خود از وزارت کار و امور اجتماعی منتزع ( جدا شده ) و به وزارت تعاون الحاق و وظایف و اختیارات مجمع عمومی آن به وزیر تعاون منتقل می گردد.
* تغییر در اساسنامه آن به پیشنهاد وزیر تعاون و تصویب هیأت وزیران خواهد بود.
• وظایف و اختیارات وزارت تعاون :
برابرماده ۶۶ قانون بخش تعاونی اقتصاد- وظایف و اختیارات وزارت تعاون عبارت است از:
1- ایجاد زمینه های همکاری و هماهنگی و تعاون بین تعاونی ها و همچنین بین اتحادیه های تعاونی یا بین بخش تعاونی و سایر بخش های اقتصادی.
2- جلب و هماهنگی حمایت ها و کمک ها و تسهیلات و امکانات دولتی و عمومی جهت بخش تعاونی با همکاری دستگاه های اجرایی ذیربط.
3- اجرای آن قسمت از قانون و مقررات در رابطه با بخش تعاونی که مربوط به دولت می شود و نظارت بر حسن اجرای قوانین و مقررات بخش تعاونی.
۴- تشویق و کمک و همکاری در تأسیس و گسترش تعاونی ها با جلب همکاری و مشارکت عموم مردم و شورای اسلامی کشور.
5- شرکت در مجامع بین المللی تعاون به عنوان نماینده دولت جمهوری اسلامی ایران.
6- تهیه لوایح قانونی و آیین نامه های این قانون و اساسنامه و آیین نامه های تعاونی ها مطابق این قانون.
7- کمک به فعالیت های تبلیغاتی، آموزشی، فرهنگی، فنی، علمی، تحقیقاتی و صنعتی لازم برای بخش تعاونی با همکاری اتحادیه های تعاونی.
8- انجام معاملات لازم و ارائه خدمات مورد نیاز بخش تعاونی.
9- کمک به شرکت ها، اتحادیه های تعاونی در ارائه خدمات حقوقی، مالی، حسابداری، حسابرسی و دیگر خدمات مورد نیاز.
۱۰- اجرای برنامه های ترویج و آموزش تعاون برای تفهیم و تعمیم روش ها و برنامه های مختلف تعاونی و انتشار کتب و نشریات مورد وم تعاونی.
11- ایجاد تسهیلات لازم جهت توسعه فعالیت های تعاونی ها در امور تولیدی.
12- فراهم آوردن تسهیلات لازم برای تهیه طرح، ایجاد، توسعه، بازسازی، نوسازی واحدهای تعاونی و نظارت بر امور آنها.
13- راهنمایی مسئولان تعاونی ها در امور حقوقی، مالی، اداری و هدایت آنها در جهت استفاده از روش ها و سیستم های بهتر‌.
14- ایجاد هماهنگی در اعمال کمک های فنی و اداری و مالی و غیره توسط دستگاه های ذیربط در موارد لازم به منظور اداره صحیح تعاونی ها.
۱۵- فراهم آوردن موجبات صدور تولیدات تعاونی ها.
۱۶- تهیه و تنظیم طرح های اساسی به منظور فراهم آوردن موجبات تحقق اهداف مندرج در اصول ۴۳ و ۴۴ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران.
17- فراهم آوردن تسهیلات لازم در جهت دستیابی تعاونی ها به مواد اولیه و وسایل و کالاهای مورد نیاز.
- انجام تحقیقات آماری و اطلاعاتی و مطالعه درباره فعالیت تعاونی ها در زمینه شناخت نارسایی ها و نیازهای آنها و همچنین توانایی ها و امکانات آنها به منظور استفاده در برنامه ریزی های مربوط.
19- وزارت تعاون می تواند در صورت احراز تخلف در اداره امور شرکت ها یا اتحادیه های تعاونی مراتب را به دادگاه های صالح اعلام و دادگاه مؤظف است خارج از نوبت در رسیدگی مقدماتی در صورت احراز تخلف حکم تعلیق مدیران شرکت ها و اتحادیه های تعاونی یاد شده را صادر نماید. در این صورت وزارت تعاون مؤظف است به طور موقت افرادی را برای تسکیل مجمع عمومی و انتخاب هیأت مدیره جدید منصوب نماید.
20- جلوگیری از فعالیت اشخاص حقیقی یا حقوقی که به هر نحو از نام یا عنوان تعاونی سوءاستفاده می کنند.
21- مشارکت در تهیه و تدوین مقررات صادرات و واردات کشور.
22- ت گذاری، تعیین خط مشی و برنامه ریزی در حدود مقررات و اختیارات برای توسعه و رشد بخش تعاون.
23- عضویت در شورای اقتصاد، شورای عالی صنایع، شورای پول و اعتبار، مجمع عمومی بانک ها، شورای عالی معادن و کمیسیون های مربوط به صادرات و واردات کشور و سایر مجامع با نظر هیأت دولت.
24- تأمین شرایط و فراهم آوردن امکانات برای سرمایه گذاری بخش تعاونی جهت ایجاد تعاونی ها با اولویت تعاونی های تولید.
25- سلب مزایا از تعاونی هایی که بر خلاف قانون و مقررات بخش تعاونی عمل نموده و یا بر خلاف اساسنامه مصوب اقداماتی کرده باشند.
26- تنظیم برنامه و تعیین نحوه کمک های اعتباری در حدود مقررات و اختیارات از طریق بانک ها و مؤسسات اعتباری و کمک های دولتی به تعاونی ها.
تبصره- شورای پول و اعتبار مؤظف است همه ساله بر اساس درخواست وزارت تعاون با رعایت ت های پولی و مالی دولت نسبت به اعطای وام و کمک های لازم به تعاونی ها اقدام نماید.
۲۷- همکاری با مؤسسات علمی، فنی و اقتصادی بین المللی و قبول عضویت و شرکت در سازمان ها، شوراها و مجامع بین المللی مربوط به امور تعاونی.
28- تشکیل تعاونی در بخش کشاورزی (الحاقی 5/7/77).
29- مشارکت، ایجاد، توسعه و بهره برداری و سرمایه گذاری در تعاونی ها و نیز انتقال یا واگذاری و فروش سهام دولت در واحدهای تولیدی و توزیعی به بخش تعاونی ضمن رعایت مفاد تبصره ماده ۱۷ این قانون.
” تبصره ماده 17 قانون بخش تعاونی اقتصاد- در مواردی که دستگاه های دولتی در تأسیس شرکت های تعاونی شریک می شوند ظرف مدتی که با موافقت طرفین در ضمن عقد شرکت تعیین خواهد شد سهم سرمایه گذاری دولت به تدریج بازپرداخت و100% سرمایه به تعاونی تعلق خواهد گرفت. ”
30- صدور مجوز موضوع بند ۴ ماده ۵۱.
* ماده 51 قانون بخش تعاونی- شرکت ها و اتحادیه های تعاونی با رعایت این قانون پس از تهیه طرح و تصویب آن به کیفیتی که در آیین نامه اجرایی مشخص خواهد شد باید مدارک زیر را برای تشکیل و ثبت ارائه دهند :
1. صورتجلسه تشکیل مجمع مؤسس و اولین مجمع عمومی و اسامی اعضاء و هیأت مدیره منتخب و بازرسان
2. اساسنامه مصوب مجمع عمومی
3. درخواست کتبی ثبت
4. طرح پیشنهادی و ارائه مجوز وزارت تعاون
5. رسید پرداخت مقدار لازم التأدیه سرمایه
6. مدارک دعوت موضوع بند 2 ماده 32 (دعوت به عضویت افراد واجد شرایط).

 

ثبت شرکت سهامی عام در قانون تجاری پیچیده گیهایی دارد از این رو در لایحه اصلاحی قانون تجارت برای ثبت شرکت با تعداد شرکای کمتر و فعالیتی مجدود و ساده تر چاره ای اندیشیده شده است به نام ثبت شرکت سهامی خاص که ثبت آن ساده تر بوده و به مدت زمان کمتری نیز نیاز دارد. در شرکت سهامی خاص،  شرکت بین سه نفر یا بیشتر تشکیل می شود و سرمایه آن به سهام تقسیم خواهد شد.

سرمایه ثبت شرکت سهامی خاص
در ثبت شرکت سهامی خاص حداقل سرمایه در نظر گرفته شده ای که باید توسط موسسین تامین گردد یک میلیون ریال است. همچنین برای تامین سرمایه نیازی به صدور اعلامیه پذیره نویسی برخلاف ثبت شرکت سهامی عام نمی باشد و سرمایه توسط اعضا به تفکیک تامین خواهد گردید.

تذکر: پیش از ثبت شرکت سهامی خاص می بایست حداقل ۳۵٪  از سرمایه  شرکت در حسابی به نام شرکت در آستانه ی تاسیس واریز شود. لازم به ذکر است که شرکت سهامی خاص را می‌توان پس از طی مراحلی به شرکت سهامی عام تبدیل نمود. همچنین برای آگهی بیشتر در این زمینه مقالهافزایش و کاهش سرمایه در شرکت های سهامی خاص را مطالعه بفرمایید.

مدارک ثبت شرکت سهامی خاص
کپی شناسنامه و کارت ملی کلیه اعضا سهامدار و بازرسین (کپی ها تماما باید برابر اصل باشند)
عدم سوء پیشینه هیات مدیره و بازرسین
امضاء کلیه صفحات اساسنامه به همراه اظهارنامه
فیش واریزی بانکی ۳۵٪ مبلغ سرمایه اعلامی بنام حساب در آستانه ی تاسیس
قابل ذکر است که به درخواست متقاضی تنظیم اساسنامه و شرکتنامه توسط  ثبت انجام می گیرد

مدت زمان ثبت شرکت سهامی خاص
مدت زمان ثبت شرکت سهامی خاص میانگین بین ۱۵ روز تا ۴۰ روز طول خواهد کشید.

مشخصات شرکت سهامی خاص
حداقل سرمایه ثبت یک میلیون ریال
حداقل تعداد سهام داران سه نفر
بازرسین دو نفر
محدودیتی برای مبلغ اسمی وجود ندارد
سهام شرکت سهامی خاص بر خلاف سهامی عام، قابل عرضه در بورس نیست
مراحل ثبت شرکت سهامی خاص
مراحل زیر برای ثبت شرکت سهامی خاص به ترتیت باید طی شوند:

تعیین موضوع فعالیت شرکت
تعیین اعضای هیأت مدیره شرکت سهامی خاص
تعیین دو فرد برای سمت بازرسین
تعیین سمت اعضای هیأت مدیره و دارندگان حق امضاء
تعیین آدرس محل فعالیت شرکت
تعیین میزان سرمایه شرکت سهامی خاص و سهم سرمایه ای هر یک از اعضا
تنظیم مدارک و تحویل به شرکت ثبتی
معرفی نامه دریافت عدم سوء پیشینه را شرکت ثبتی دریافت نموده و به دفاتر پلیس+ ۱۰ مراجعه کرده و پس از دریافت گواهی سوء پیشینه بعد از یک هفته به شرکت ثبت کننده تحویل نمایید.
ارجاع مدارک ثبت شرکت سهامی خاص به همراه نام های سه سیلابی به اداره ثبت شرکت ها توسط مجموعه ثبت شرکت
یکی از نام های تایید شده به مجموعه موکل (ثبت کننده شرکت) اطلاع داده خواهد شد
تحویل معرفی نامه افتتاح حساب شرکت سهامی خاص به بانک. در این مرحله نماینده با معرفی نامه به بانک مراجعه نموده و حساب را به نام شرکت در آستانه ی تأسیس با نام تأیید شده اداره ثبت شرکت ها افتتاح می نماید که  حداقل ۳۵ درصد از سرمایه را می بایست به حساب واریز نماید و پس از آن گواهی واریز از بانک دریافت کرده و به شرکت ثبتی تحویل دهد.
گواهی بانک به اداره ثبت شرکتها تحویل می گردد و پس از بررسی در صورت عدم وجود ایراد در مدارک تأیید می گردد.
پس از تأیید, مدارک جهت تایید نهایی و امضا هیأت مدیره به نماینده تحویل می گردد
مدارک دارای امضای هیات مدیره به همراه سایر مدارک پرونده ثبت شرکت به اداره ثبت شرکتها تحویل داده می شود.
پس از تایید مدارک شماره ثبت و آگهی تأسیس شرکت سهامی خاص ثبت شده صادر می شود.
بعد از ثبت شرکت سهامی خاص طی مدت زمانی حدود ۱۵ تا ۳۰ روز , مدرک نهایی ثبت شرکت ( رومه رسمی) صادر می گردد.
تفاوت شرکت سهامی خاص و سهامی عام
در ثبت شرکت سهامی عام حداقل ۵۱ درصد سهام از طریق بورس به مردم واگذار  می شود. در واقع شرکتهای سهامی عام تنها شرکتی هستند که در بورس پذیرفته میشوند.
در ثبت شرکت سهامی خاص سهام شرکت متعلق به سهامداران و اعضای هیأت مدیره است که نام آنها در اساسنامه آمده است و افراد دیگر فقط با تنظیم صورت جلسه ورود به شرکت می توانند سهم دریافت نمایند.
در شرکت سهامی عام به منظور تهیه سرمایه اقدام به پذیره نویسی  عمومی می‌شود اما شرکتهای سهامی خاص اجازه درخواست عمومی  را ندارند. همچنینتنها شرکتهای سهامی عام اجازهصدور اوراق قرضه را دارند.
در شرکتهای سهامی عام نقل و انتقال سهام نیازی به دریافت موافقت افراد سهام دار ندارد اما در شرکت سهامی خاص هرگونه نقل و انتقال سهام وابسته به موافقت موافقت هیات مدیره و مدیران است.
اعضای هیأت مدیره در شرکتهای سهامی خاص حداقل ۳ نفر اما در شرکت سهامی عام حداقل ۵ هستند.
در صورتی که با مطالعه موارد فوق ابهامات شما در زمینه ثبت شرکت سهامی خاص بر طرف نگردیده می توانید با شماره های  ثبت تماس بگیرید و و سوالات خود را از با مشاوران ما در میان بگذارید.


 

جهت پلمپ دفاتر تجاری پس از مشاوره با موسسه ثبت ملاصدرا می بایست مدارک زیر تکمیل گردد

      – دفتر رومه و کل هر کدام یک جلد
     – دو نسخه اظهار نامه پلمپ دفاتر تجارتی
     – رومه رسمی شرکت
 
شرایط و چگونگی معافیت مالیاتی در مناطق آزاد
 
شرایط و چگونگی معافیت مالیاتی در مناطق آزاد
طبق ماده ۱۳ قانون چگونگی اداره مناطق آزاد تجاری-صنعتی جمهوری اسلامی ایران مصوب۷۲/۰۶/۰۷ اشخاص حقیقی و حقوقی که درمناطق آزاد مذکور به انواع فعالیتهای اقتصادی اشتغال دارند،نسبت به هرنوع فعالیت اقتصادی در منطقه از تاریخ بهره برداری مندرج در مجوز بمدت ۱۵سال از پرداخت مالیات بر درآمد و دارائی موضوع مالیاتهای مستقیم معاف میباشند.

حال مشاهده میشود که برخی اشخاص حقوقی اقامتگاه قانونی خود را در مناطق آزاد تعیین و یا شعبه ای از شرکت را در منطقه مستقر،اما در عمل تمام یا بخشی از فعالیتهای اقتصادی را در تهران یا سایر نقاط کشور و خارج از مناطق انجام میدهند و همچنین عده ای از اشخاص حقیقی،محلی را بعنوان شعبه،نمایندگی،دفتر و نظایر آنها در منطقه دایر  و آنها نیز به طور کلی یا جزئی در خارج از منطقه به فعالیت اقتصادی می پردازند و در این راستا اشخاص مذکور  اعم از حقیقی و حقوقی سعی دارند بلحاظ برخورداری از معافیت،تمامی درآمد حاصله را ناشی از اقامتگاه،شعبه،نمایندگی و یا دفتر و غیره واقع در منطقه آزاد تلقی نمایند.

در این میان ممکن است اشخاص حقیقی و حقوقی فعال در نمایندگی فروشندگان خارجی هم پایگاه فعالیت خود را در مناطق آزاد به ثبت برسانند اما علاوه بر بازاریابی و تبلیغ از طریق جراید،صدا و سیما و وسایل دیگر فروش محصول را نیز در تهران و یا خارج از مناطق انجام دهد و حاصل این فعالیتها را به حساب پایگاه ثابت ثبت و ارائه نمایند.

در چنین مواردی باید توجه داشته باشند که وفق ماده ۱۳ مذکور، تنها درامد حاصل از فعالیت اقتصادی در منطقه و دارائیهای مرتبط با درامد مزبور واقع در ان منطقه مشمول معافیت میباشد یا بعبارتی معافیت مقرر، به درآمدهائی تعلق میگیرد که منحصراً بسبب فعالیت اقتصادی در همان منطقه تحصیل شده باشد وگرنه صرف دایر نمودن یک محل به عناوین فوق الذکر و یا تعیین اقامتگاه یا پایگاه به نشانی مناطق آزاد موجب شمول معافیت نخواهد بود و اگر فعالیتهای اقتصادی بصورت مختلط بین منطقه و خارج از منطقه صورت میگیرد، بایستی معافیت را به نسبت حجم فعالیت در داخل منطقه منظور نمود

بنابراین به استناد ماده ۱۳ قانون چگونگی اداره مناطق آزاد تجاری-صنعتی جمهوری اسلامی ایران مصوب۷۲/۶/۷ اشخاصی که مجوز هر نوع فعالیت اقتصادی در منطقه آزاد را داشته باشند از تاریخ بهره برداری مندرج در مجوز به مدت ۱۵سال درآمد و دارائی های مربوط به فعالیت آنها در منطقه آزاد از تمام مالیاتهای مقرر در قانون مالیاتهای مستقیم از جمله مالیات بر ارث معاف میباشد.

و همچنین هر نوع فعالیت اشخاص حقیقی  و حقوقی که صرفاً در حدود مجوزهای کسب و کار صادره مربوط اعم از شغلی و استخدامی ویا بر اساس پروانه های تاسیس ویا بهره برداری واحدهای تولیدی و صنعتی در مناطق مذکور انجام میپذیرد از پرداخت مالیات بر در آمد در مدت فعالیت معاف میباشند و نیز اموال و دارائیهای اشخاص مذبور که منحصراً در ارتباط با فعالیت اقتصادی موصوف آنها بوده و ضمناًدر مناطق یاد شده مستقر باشند از معافیت مقرر برخوردار خواهند بود

جرائم مربوط به مالیات ارزش افزوده
 ه
طبق قانون مالیات ارزش افزوده جرائم به شرح زیر می باشد:

ﻣﺎﺩﻩ ۲۲ـ ﻣﺆﺩﻳﺎﻥ ﻣﺎﻟﻴﺎﺗﻲ ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺕ ﺍﻧﺠـﺎﻡ ﻧـﺪﺍﺩﻥ ﺗﻜـﺎﻟﻴﻒ ﻣﻘـﺮﺭ ﺩﺭ ﺍﻳـﻦ ﻗـﺎﻧﻮﻥ ﻭ ﻳـﺎ ﺩﺭ ﺻـﻮﺭﺕ ﺗﺨﻠـﻒ ﺍﺯ

ﻣﻘﺮﺭﺍﺕ ﺍﻳﻦ ﻗﺎﻧﻮﻥ، ﻋﻼﻭﻩ ﺑﺮ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ ﻣﺎﻟﻴﺎﺕ ﻣﺘﻌﻠﻖ ﻭ ﺟﺮﻳﻤﻪ ﺗﺄﺧﻴﺮ، ﻣﺸﻤﻮﻝ ﺟﺮﻳﻤﻪ ﺍﻱ ﺑﻪ ﺷﺮﺡ ﺯﻳﺮ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﺑﻮﺩ:

۱-ﻋﺪﻡ ﺛﺒﺖ ﻧﺎﻡ ﻣﺆﺩﻳﺎﻥ ﺩﺭ ﻣﻬﻠﺖ ﻣﻘﺮﺭ ﻣﻌﺎﺩﻝ ﻫﻔﺘﺎﺩ ﻭ ﭘﻨﺞ ﺩﺭﺻﺪ (۷۵%) ﻣﺎﻟﻴﺎﺕ ﻣﺘﻌﻠﻖ ﺗﺎ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺛﺒﺖ ﻧﺎﻡ ﻳـﺎ ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ ﺣﺴﺐ ﻣﻮﺭﺩ؛

۲-ﻋﺪﻡ ﺻﺪﻭﺭ ﺻﻮﺭﺗﺤﺴﺎﺏ ﻣﻌﺎﺩﻝ ﻳﻚ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﻣﺎﻟﻴﺎﺕ ﻣﺘﻌﻠﻖ؛

۳-ﻋﺪﻡ ﺩﺭﺝ ﺻﺤﻴﺢ ﻗﻴﻤﺖ ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺗﺤﺴﺎﺏ ﻣﻌﺎﺩﻝ ﻳﻚ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﻣﺎ ﺑﻪ ﺍﻟﺘﻔﺎﻭﺕ ﻣﺎﻟﻴﺎﺕ ﻣﺘﻌﻠﻖ؛

۴-ﻋﺪﻡ ﺩﺭﺝ ﻭ ﺗﻜﻤﻴﻞ ﺍﻃﻼﻋﺎﺕ ﺻﻮﺭﺗﺤﺴﺎﺏ ﻃﺒﻖ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﺍﻋﻼﻡ ﺷﺪﻩ ﻣﻌﺎﺩﻝ ﺑﻴﺴﺖ ﻭ ﭘﻨﺞ ﺩﺭﺻﺪ (۲۵%) ﻣﺎﻟﻴـﺎﺕﻣﺘﻌﻠﻖ؛

٥-ﻋﺪﻡ ﺗﺴﻠﻴﻢ ﺍﻇﻬﺎﺭﻧﺎﻣﻪ ﺍﺯ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺛﺒﺖ ﻧﺎﻡ ﻳﺎ ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ ﺑﻪ ﺑﻌﺪ ﺣﺴﺐ ﻣﻮﺭﺩ، ﻣﻌﺎﺩﻝ ﭘﻨﺠـﺎﻩ ﺩﺭﺻـﺪ (۵۰%) ﻣﺎﻟﻴـﺎﺕﻣﺘﻌﻠﻖ؛

٦-ﻋﺪﻡ ﺍﺭﺍﺋﻪ ﺩﻓﺎﺗﺮ ﻳﺎ ﺍﺳﻨﺎﺩ ﻭ ﻣﺪﺍﺭﻙ ﺣﺴﺐ ﻣﻮﺭﺩ ﻣﻌﺎﺩﻝ ﺑﻴﺴﺖ ﻭ ﭘﻨﺞ ﺩﺭﺻﺪ (۲۵%) ﻣﺎﻟﻴﺎﺕ ﻣﺘﻌﻠﻖ.

ﻣﺎﺩﻩ ۲۳ ـ ﺗﺄﺧﻴﺮ ﺩﺭ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ ﻣﺎﻟﻴﺎﺗﻬﺎﻱ ﻣﻮﺿﻮﻉ ﺍﻳﻦ ﻗﺎﻧﻮﻥ ﺩﺭ ﻣﻮﺍﻋﺪ ﻣﻘﺮﺭ، ﻣﻮﺟﺐ ﺗﻌﻠﻖ ﺟﺮﻳﻤﻪﺍﻱ ﺑﻪ ﻣﻴـﺰﺍﻥ ﺩﻭ

ﺩﺭﺻﺪ (۲%)ﺩﺭ ﻣﺎﻩ، ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻣﺎﻟﻴﺎﺕ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ ﻧﺸﺪﻩ ﻭ ﻣﺪﺕ ﺗﺄﺧﻴﺮ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ

مالیات بر ارزش افزوده چیست؟ به نفع كیست؟ و به ضرر چه كسانی ست؟
 ؟
ارزش افزوده به چه معنی است؟
هر كالایی كه در بازار فروخته می‏شود، در فرایند تولید خود، توسط چندین تولیدكننده به تدریج ساخته شده است. به عنوان مثال یك نان ابتدا گندم بوده سپس تبدیل به آرد شده سپس خمیر شده و نهایتاً در تنور پخته و نان شده است. قیمت گندم موجود در هر عدد نان تا قیمت نان فروش رفته در نانوایی در این مراحل به تدریج افزایش یافته است كه این افزایش حاصل زحمت تولیدكنندگان مختلف در مراحل مختلف تولید گندم تا فروش نان بوده است. به این ارزش اضافی ایجاد شده از دانه گندم تا نان، ارزش افزوده» گفته می‏شود.

مبلغ مالیات بر ارزش افزوده چقدر است؟
قانون تجمیع عوارض مقرر می‏كرد هر تولیدكننده ایرانی، چه كسی كه ماده اولیه را تولید می-كند چه كسی كه كالا یا خدمات نهایی را، ۱٫۵ درصد بابت شهرداری‏ها و ۱٫۵ درصد بابت عوارض سایر نهادهای دولتی به سازمان امور مالیاتی بپردازد. قانون مالیات به ارزش افزوده، پرداخت ۱٫۵ درصد شهرداری‏ها را به حالت قبلی گذاشته و دریافت ۱٫۵ درصد سهم دولت را به عهده فروشنده نهایی قرار داده است.

مالیات بر ارزش افزوده شامل چه كالاهایی می‏شود؟
قانون مالیات بر ارزش افزوده شامل همه كالاها و خدمات كه در بازار ایران به فروش می‏رسند به استثنای ۱۷ قلم كالای ذكر شده در ماده ۱۲ این قانون می‏شود. درباره دو كالای خاص سیگار و سوخت هواپیما هم این قانون استثنا دارد كه از سیگار ۱۲ درصد و از سوخت هواپیما ۲۰ درصد مالیات بر ارزش افزوده اخذ خواهد شد.
درباره شمول قانون مالیات بر ارزش افزوده لازم به یادآوری است كه قانون، اختیار تری این مالیات به اصناف و فروشندگان را به عهده سازمان امور مالیاتی واگذار كرده است. براساس توافق اولیه مجلس و دولت مقرر شده است در گام اول، صرفاً واردكنندگان و توزیع‏كنندگانی كه حجم گردش مالی آنها سالانه از یك میلیارد تومان می‏كند، مشمول این مالیات باشند به این ترتیب بسیاری از اصناف خرده‏پا و ارایه‏كنندگان خدمات از پرداخت مالیات بر ارزش افزوده معاف هستند.

آیا مالیات بر ارزش افزوده باعث گران‏ شدن كالاها می‏شود؟
پاسخ سؤال فوق كاملاً‌ منفی است چرا كه براساس این قانون، ۱٫۵ درصدی كه تولیدكنندگان در مراحل مختلف برای تولید یك كالا به دولت می‏پرداختند، حذف و در نهایت توسط فروشنده اخذ می‏شود.

در واقع مالیات پرداختی برای عرضه یك كالا نه تنها زیاد نشده، بلكه به دلیل حذف مراحل مختلف اخذ تجمیع عوارض از تولید یك كالا، چه بسا برای هر كالای ایرانی، مالیات كمتری نیز پرداخته می‏شود. البته در وضعیت غیرشفاف موجود در بازار ایران سوء استفاده‏چی‏ها و كسانی كه از آب گل‏آلود ماهی می‏گیرند می‏توانند با جوسازی و شایعه پراكنی، مالیات بر ارزش افزوده را بهانه‏ای برای ایجاد كمبود مصنوعی و افزایش قیمت‏ محصولاتشان قرار دهند. بی‏تفاوتی و ضعف دولت در اطلاع‏رسانی و توجیه تجار درستكار و محترم نیز مزید بر علت شده است.

مالیات بر ارزش افزوده به نفع كیست؟
اجرای قانون مالیات بر ارزش افزوده در درجه اول به نفع تولیدكننده داخلی است. دكتر الیاس نادران استاد اقتصاد در دانشگاه تهران و نماینده مجلس شورای اسلامی با اعلام این نكته به خبرنگار گزارش بازار» چنین توضیح می‏دهد:

در زمان اجرای قانون تجمیع عوارض، تولیدكنندگان ایرانی ناچار بودند بطور سلسله‏وار برای یك كالا مكرراً مالیات بپردازند یعنی مثلاً برای یك خودرو هم تولید كنند مواد اولیه هم قطعه‏ساز و هم كارخانه تولیدكننده به طور جداگانه و هر كدام سه درصد مالیات تجمیع عوارض می‏پرداختند اما در عین حال بنگاه‏های فروش خودرو، دلالان خودرو و شركت‏های واردكننده خودرو، از پرداخت این مالیات معاف بودند. با اجرای مالیات بر ارزش افزوده، سلسله مراتب تولید از پرداخت مالیات بر تجمیع عوارض معاف می‏شوند و در عوض این توزیع‏كننده نهایی است كه باید مالیات را محاسبه و از خریدار نهایی دریافت كند.

مالیات بر ارزش افزوده به ضرر كیست؟
با اجرای مالیات بر ارزش افزوده، منافع دو گروه از فعالان بازار به طور جدی به خطر خواهد افتاد. در درجه اول كسانی كه پشت پرده به دلالی و واسطه‏گری مشغولند. كسانی كه بدون اینكه در زحمت تولید شریك باشند و بدون اینكه در مقابل مصرف‏كنندگان تعهدی به عهده بگیرند، با قرارگرفتن در مسیر تولید تا مصرف، با خرید و فروش‏های مكرر باعث عدم شفافیت و التهاب در بازار می‏شوند. ضرر این عده بیشتر از این بابت است كه براساس قانون مالیات بر ارزش افزوده، مسیر تهیه و توزیع كالاها شفاف می‏شود. با اجرای این قانون، كسانی كه بی‏جهت در مسیر تولید تا مصرف قرارگرفته‏اند شناسایی شده و به تدریج حذف می‏شوند.

گروه دیگر ضرركننده‏ها از قانون مالیات بر ارزش افزوده، قاچاقچیان هستند. كسانی كه خارج از مسیر قانونی و رسمی واردات، كالاهای خارجی را از بازارهای امارات، عمان، كردستان، آسیای میانه و حتی افغانستان و پاكستان دور از چشم قانون به داخل ایران منتقل كرده و بازار ایران را مملو از كالاهای بی‏كیفیت خارجی كرده‏اند. ویژگی اصلی این عده، عدم تعهد آنها در برابر مصرف‏كنندگان است چرا كه نه گارانتی معتبری ارایه می‏كنند و نه حتی در قبال صحت و سلامت كالایی كه ارایه می‏كنند، مسؤولیتی می‏پذیرند. با اجرای قانون مالیات بر ارزش افزوده، منافع این دسته از خرابكاران بازار، به شدت به خطر می‏افتد.

به طور خلاصه، قانون مالیات بر ارزش افزوده به ضرر كسانی است كه از شفافیت بازار گریزانند و منافعشان در بهره‏برداری از شایعات، رانت‏های اطلاعاتی و قاچاق است.

تأثیر مالیات بر ارزش افزوده بر صادرات
قانون مالیات بر ارزش افزوده به شدت به نفع صادرات و صادركننده است. ماده ۱۳ این قانون صادرات كالا و خدمات را از این مالیات معاف كرده و مقرر داشته مالیات كالاهایی كه قبلاً به هنگام فروش آنها مالیات بر ارزش افزوده دریافت شده، هنگام خروج از كشور، مسترد می‏شود. در واقع صادركنندگان محصولات ایرانی با خرید كالا از بازار ایران و خروج آن از كشور، ۱٫۵ درصد از ارزش كالای صادراتی را كه قبلاً به عنوان مالیات بر ارزش افزوده پرداخته بودند، از دولت بازپس می‏گیرند.

چرا بازاریان از مالیات به ارزش افزوده نگران شده ‏اند؟
در روزهای اخیر، تعدادی از بازاریان در اصناف مختلف نسبت به مالیات بر ارزش افزوده اعتراضاتی ابراز كرده‏اند حتی شنیده شده برخی مغازه‏های بازار اصفهان چند روز در اعتراض به این مالیات تعطیل بوده است. در تهران نیز برخی نمایندگی‏های برندهای مشهور خارجی در روز‏های اولیه مهرماه از عرضه محصول خود به بازار جلوگیری كرده‏اند.

حقیقت این است كه بازاریان معترض به مالیات به ارزش افزوده دچار سوء تفاهمی بزرگ شده‏اند چرا كه این مالیات به نفع كسانی است كه قصد دارند در بازاری شفاف به فعالیت بپردازند و معتقدند فقط كار و ابتكار» باید تعیین كننده سود و منفعت باشد نه رانت و قاچاق و قانون شكنی.

سوء تفاهم موجود برای بازاریان به چند دلیل ایجاد شده است. دلیل اول ضعف شدید دولت به ویژه سازمان امور مالیاتی در اطلاع‏رسانی و توجیه بازار بوده است.

اطلاع‏رسانی سازمان امور مالیاتی در آشناكردن تجار با قانون مالیات بر ارزش افزوده به حدی ضعیف بود با وجود ماه‏ها فرصت برای اجرای این قانون، تا آخرین روزهای قبل از مهرماه و شروع رسمی اجرای این قانون، بسیاری از اصناف و شركت‏های تجاری از وجود این قانون بی‏اطلاع بوده‏اند.

دلیل دوم سوء تفاهم ایجاد شده درباره مالیات بر ارزش افزوده، فعالیت دست‏های پنهان علیه این قانون بوده است. در شرایطی كه مالیات بر ارزش افزوده واسطه‏های اضافی و قاچاقچیان را از مسیر تولید و واردات تا مصرف حذف می‏كند، بدیهی است كه عده‏ای علیه این قانون به جوسازی بپردازند و با ایجاد شعایعات بی‏اساس، ذهن مغازه‏داران و تجار شریف را علیه این قانون مكدر كنند. در این میان ضعف اطلاع‏رسانی دولت به ویژه سازمان امور مالیاتی زمینه جوسازی را برای شایعه‏سازان فراهم‏تر كرده است





شرکت با مسئولیت محدود ، شرکتی است که بین دو یا چند نفر برای امور تجاری تشکیل می شود و هر یک از شرکاء بدون اینکه سرمایه به سهام یا قطعات سهام تقسیم شده باشد فقط تا میزان سرمایه خود مسئول قرض ها و تعهدات شرکت هستند.

این شرکت ، وقتی تشکیل می شود که تمام سرمایه نقدی ، تادیه و سهم الشرکه غیرنقدی نیز، تقویم و تسلیم شده باشد. قبل از تادیه سرمایه غیرنقدی و تقویم و تسلیم سرمایه غیرنقدی ، ثبت شرکت با مسئولیت محدود ممکن نیست.
در مورد سرمایه ثبت شرکت با مسئولیت محدود ، نکات چندی را باید در نظر گرفت ؛ از جمله خصوصیات سرمایه در شرکت با مسئولیت محدود و ویژگی های سهم الشرکه در شرکت با مسئولیت محدود که در این مقاله به آن ها اشاره می شود.
 سرمایه در شرکت با مسئولیت محدود چه خصوصیاتی دارد؟

- سرمایه به سهام مساوی تقسیم نمی شود. بلکه سرمایه شرکت از سهم الشرکه شرکاء تشکیل می شود.
- سرمایه شرکت می تواند به هر میزانی باشد و قانونگذار ، حداقلی برای سرمایه معین نکرده است. بنابراین ، شرکت با مسئولیت محدود ، علی الاصول ، هیچگاه نمی تواند به دلیل میزان سرمایه اش باطل اعلام شود . البته ، سرمایه شرکت نباید آنقدر کم باشد که جنبه تفننی پیدا کند. در چنین صورتی می توان گفت که سرمایه ناچیز به معنی عدم وجود سرمایه است که موجب بطلان شرکت می شود.
- سرمایه شرکت می تواند از آورده های نقدی تشکیل شده باشد یا از آورده های غیرنقدی .
- تمام سرمایه نقدی باید پرداخت شود.
- پرداخت نقدی ممکن است به هر صورتی باشد ، مشروط بر اینکه واقعی باشد. به این ترتیب ، پرداخت می تواند با پول نقد یا چک و یا با حواله حساب به حساب صورت گیرد. در عمل ، تشکیل دهندگان شرکت با مسئولیت محدود ، وجوه دریافتی از شرکاء را در حساب مخصوصی واریز می کنند تا پس از تشکیل شرکت مورد استفاده قرار گیرد. در هر صورت ، پرداخت باید قبل از تشکیل شرکت صورت گیرد و اگر در مدت معقولی پس از پرداخت توسط بعضی از شرکاء ، شرکت به سبب عدم پرداخت سهم شرکای دیگر تشکیل نشود ، شرکایی که سهم خود را پرداخته اند می توانند از دادگاه تقاضا کنند که وجه پرداختی به آن ها مسترد شود.
- در برآورد آورده نقدی باید صداقت داشت. در غیر این صورت علاوه بر مسئولیت تضامنی در جبران خسارات ناشی از بطلان هر یک از شرکاء در مورد کل قیمتی که به هنگام ثبت شرکت برای سهم الشرکه های غیرنقدی معین می شود در مقابل اشخاص ثالث مسئولیت دارند.
- سرمایه غیرنقدی باید تقویم و تسلیم شود. آورده غیرنقدی با نظر کارشناس رسمی دادگستری ارزیابی و تقویم و تسلیم می شود. شرکا نسبت به قیمتی که در حین تشکیل شرکت برای سهم الشرکه های غیرنقدی معین شده در مقابل اشخاص ثالث مسئولیت تضامنی دارند.
- تشکیل شرکت با مسئولیت محدود ، مشروط به تقویم و تسلیم این اموال است. البته تسلیم باید به گونه ای باشد که شرکت بتواند هرگونه تصرفی در مال انجام دهد.
- در شرکت با مسئولیت محدود این شرط ضمنی وجود دارد که اگر آورده غیرنقدی پذیرفته شد آن آورده نمی تواند به صورت کار یا هنر باشد. زیرا این نوع آورده اولاَ نمی تواند وثیقه پرداخت دیون شرکت قرار گیرد و در صورت ورشکستگی شرکت نمی تواند جهت پرداخت دیون شرکت به فروش رسد و ثانیاَ قابل وصول و تسلیم نیست زیرا شرکت با مسئولیت محدود همان طور که گفته شد ، وقتی تشکیل می شود که تمام سرمایه نقدی تادیه و سهم الشرکه غیرنقدی نیز تقویم و تسلیم شده باشد. لذا محدودیت آورده غیرنقدی به شکل هنر وجود دارد.
- در رابطه با آورده صنعت به شرکت با مسئولیت محدود ، باید به این نکته توجه داشت که قانون تجارت ما منعی در آوردن صنعت به عنوان حصه ندارد . بنابراین ، آوردن صنعت به عنوان حصه در شرکت با مسئولیت محدود مجاز است ، اما مسلم است که تقویم این حصه در حقوق طلبکاران تاثیری ندارد ؛ چه در تشکیل سرمایه ، موثر نیست ، بلکه برای تعیین سهم شریک در سود شرکت است. در واقع ، شریکی که صنعت خود را می آورد نیز در زیان سهیم است. چرا که ، اگر شرکت زیان ببیند ، شرکایی که سرمایه نقدی یا مال آورده اند ، پول یا مال خود را به قدر سهم از دست داده اند و شریکی که صنعت خود را آورده و معادل ارزش صنعت خود برای شرکت به کار برده و بابت به کارگیری آن، مزدی دریافت نکرده است در واقع زیان کرده است.
- به این نکته توجه داشته باشید که تسلیم آورده ای که مال است ، در شرایط زیر باطل است و موجب تشکیل شرکت نمی شود :
الف- وقتی که مال در مالکیت آورنده نیست و حق دیگری نیز به آن ندارد ؛
ب- وقتی که مال، متعلق به آورنده نیست ، بلکه برای مثال او نسبت به آن ها ، حق انتفاع ندارد. البته آورده شریک می تواند حق انتفاع باشد؛ اما اگر شریک ، متعهد به آوردن خود مال باشد و بعد معلوم شود که نسبت به آن، جز حق انتفاع ، حق دیگری ندارد ، تسلیم مال موجب شرکت نمی شود ؛
ج- وقتی مال ، مقید است ؛ مثل موردی که مالی در وثیقه دینی است و میزان دین ، از ارزش مال بیشتر یا معادل آن است.
- از نظر جزایی ، کسانی که به وسیله متقلبانه سهم الشرکه غیرنقدی را بیش از قیمت واقعی آن تقویم کرده باشند ، به مجازات ی محکوم خواهند شد .
- هر یک از شرکاء در مورد کل قیمتی که به هنگام ثبت شرکت برای سهم الشرکه های غیرنقدی معین می شود در مقابل اشخاص ثالث مسئولیت دارد.
 ویژگی های سهم الشرکه در شرکت های با مسئولیت محدود

- همان طور که اشاره شد ، در شرکت با مسئولیت محدود ، سرمایه شرکت از سهم الشرکه شرکاء تشکیل می شود. در این شرکت لازم نیست که سهم الشرکه به صورت مساوی بین تمام شرکاء تقسیم شود بلکه هر کدام از شرکاء می توانند سهم معینی را تقبل نمایند.
- در شرکت با مسئولیت محدود سهم الشرکه به صورت اوراق قابل نقل و انتقال اعم از بانام یا بی نام در نمی آید.
- نقل و انتقال سهم الشرکه منوط به موافقت دارندگان حداقل سه چهارم سرمایه لازم است که اکثریت عددی هم داشته باشند.
- نقل و انتقال سهم الشرکه باید به موجب سند رسمی باشد.

آخرین جستجو ها

کیمیا وبلاگ آموزش ابتدایی منطقه زواره quitokovsprov sighgregalral اللهم عجل لولیک الفرج بحق زینب کبری سلام الله علیها دکوراسیون داخلی و بازسازی ساختمان جالق خدمات کامپیوتری حمید همسفران نمایندگی کرج کمپین هواداران جوان Christopher's info